[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tak samo, jak twórcy komedii doprowadzili do tego, żeokreślenie  pisać komedię" znaczy tyle, co  wyśmiewać".Wśród poetów jambicznych najlepszy był Archiloch z Paros23, alei Symonides z Amorgos24, czy zdaniem innych - z Samos, a takżeHiponaks z Efezu25.Pierwszy z nich osiągnął szczyty twórczości za cza-17Kallinos - najstarszy poeta elegijny, opiewał walki i śmierć żołnierzy na polachbitewnych; zachowały się nieliczne fragmenty (wyd.E.Diehl Anthologia LyricaGraeca, fasc.1, Leipzig 1949, s.1-3).18Mimnermos (ur.ok.600 r.przed Chr.) - tworzył erotyki na cześć ukochanejfletnistki Nanno; zachowały się fragmenty (wyd.E.Diehl Anthologia., s.48-54).19Filetas - elegik z IV/III w.przed Chr., pisał elegie miłosne, w których opiewał swąBittis; znany z niewielu fragmentów (wyd.W.Kuchenm�ller Philetae Coi reliquiae,Diss.Berlin 1928).20Kallimach - patrz Cod.190 przyp.108.21Jambe (gr.iambe) z Kaleos - służebnica w Eleusis, swymi dowcipami i złośliwymiżartami potrafiła rozśmieszyć nawet Demetrę, wciąż zasmuconą z powodu utraty córki(Hymn do Demeter, w.195, 202).22Kamień Smutku -w oryg.gra słów: P�tra Ag�lastos, właściwie  nie śmiejący się",g�los (śmiech).23Archiloch z Paros (gr.Archilochos) - poeta liryczny z VII w.przed Chr., twórcawielce złośliwych, pełnych inwektyw i szyderstwa jambów o treści osobistej ipolitycznej, zachowanych we fragmentach (wyd.E.Diehl Anthologia., fasc.3, Leipzig1952, s.1-48).24Symonides - właściwie Semonides (gr.Semonides) z Amorgos (Samos) jambograf i elegik z VII w.przed Chr., z jego utworów zachowało się 29 fragmentów, wtym znany satyryczny Jamb na kobiety (wyd.E.Diehl Anthologia., fasc.3, Leipzig1952, s.49-63).25Hiponaks z Efezu (gr.Hipponaks) - jambograf z poł.VI w.przed Chr.znanyz napastliwych i szyderczych utworów, miejscami wulgarnych, z których zachowało sięok.100 fragmentów (wyd.E.Diehl Anthologia., fasc.3, Leipzig 1952, s.80-118). 23sów Gygesa26, drugi - za rządów Amintasa z Macedonii27, ostatni,Hiponaks - za panowania Dariusza28.O poezji lirycznej powiada autor, że jest bardzo złożona i zawiera różnedrobniejsze poddziały.Jedne utwory liryczne opiewają bogów, inne (ludzii bogów zarazem), jeszcze inne zajmują się tematami okolicznościowymi.Bogów opiewają: hymn, prosodion, pean, dytyramb, nomos [320a],adonidia, iobakchus i hiporchematy.Ludzi dotyczą: enkomia, epinikia, skolia, erotyki, pieśni weselne, szydy,treny, epicedia.Bogów i ludzi zarazem opiewają: partenia, pieśni daf-neforyczne, trypodoferyczne, oschoforyczne i euktyczne.Owe pieśnipisane na cześć bogów obejmują także pochwały ludzi.Różnorodneutwory o tematyce okolicznościowej nie są rodzajami gatunku lirycznego,stanowią one śmiałe pomysły samych poetów; należą do nich pieśnipragmatyczne, emporyczne, apostoliczne, gnomologiczne, wiejskie i epi-stolarne.Nazwa  hymn", utrzymuje autor, pochodzi stąd, że jest w nim cośtrwałego i że w jakimś sensie przywołuje on na pamięć29 i wspominaczyny tych, których się w nim opiewa, czy też jeszcze dlatego, że za-miast słowa  wysławiać" można powiedzieć hydein, co znaczy  mó-wić".Niektórzy ogólnym wyrazem  hymn" określają wszystko, conapisano ku czci sławnych ludzi; dlatego wydaje się, że przeciwstawiają onihymnowi prosodion i inne wyżej wymienione poddziały tak, jak rodzajeprzeciwstawia się gatunkowi.I z tego powodu można u nich czytać,co następuje: hymn-prosodion, hymn-elogium, hymn-pean i inne temupodobne.Prosodion wykonywano wówczas, gdy ludzie udawali się do ołtarzy czyświątyń, śpiewano je w czasie procesji przy wtórze aulosu; jednak hymn wewłaściwym tego słowa znaczeniu chór śpiewał na stojąco z akompaniamen-tem kitary.Pean jest rodzajem śpiewu komponowanym obecnie ku czci wszystkichbogów, natomiast w dawnych czasach zanoszono go tylko do Apollinai Artemidy w celu zażegnania zarazy i chorób.Ci, którzy pean nazywająprosodionem, popełniają błąd.26Gyges (gr.Gyges) - król Lidii ok.680-650, słynny z przysłowiowo bajecznychskarbów (Herodot Dzieje 1, 8-14 i in.).Pierścień Gygesa czynił ludzi niewidzialnymi;Hezjod,Teogonia 149, 618.27Amintas (gr.Amyntas) - król Macedonii (393/92-370).28Dariusz - patrz Cod.190 przyp.84.29 Etymologia" polega na częściowej, przypadkowej zbieżności fonetycznej wyrazów:hymnos (hymn), hypómonos (trwały, stały), hypómnesis (pamięć) [ Pobierz całość w formacie PDF ]