Dlugosz Jan Roczniki VII VIII

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.kapit.krak.z datą 19 VII 1264 r., R.wrocł.i magistratu wrocł.,MPH, t.II, s.808, t.III, s.682, które to zjawisko miało trwać od 27 VIII 6 X po czymnastąpił w Niemczech głód i pomór na bydło.Lat.hip.daje datę 1265 r.24Urban IV zm.w Perugii 2 X 1264 r., zatem daty są tu niezgodne.25Tenże papież ustanowił święto Bożego Ciała bullą z 11 VIII 1264 r., zlecił też św.Tomaszowi z Akwinu ułożyć officium na to święto.26Wg %7ływota św.Jadwigi, MPH, t.IV, s.629 było jedno tylko badanie cudów w Rzymie o tym pisał Długosz pod 1262 r.Wg %7ływota sarna kanonizacja odwlekła się aż do czasówKlemensa IV.Na tej podstawie Długosz wymyślił drugą podróż i przeszkodę (śmierć papieża) wymienił zresztą te same osoby (objaśnione już pod 1262 r.).wyjechali z końcem sierpnia z zestawieniem badań świadków i listem komisarzyStolicy Apostolskiej, biskupa włocławskiego Wolimira i prowincjała polskiego,brata Szymona.Po przybyciu do Perugii, nie zastają już przy życiu papieżaUrbana IV.Napełniło ich to niemałym smutkiem, widzieli bowiem, że wskutekśmierci Urbana wszystkie ich zabiegi natrafiały na większe trudności.Zmuszenibyli jednak czekać na wybór następcy.Zmierć biskupa poznańskiego Bogufała.Piętnastego grudnia27 umiera biskup poznański Bogufał w należącej do jegokościoła wsi Ciążym albo Czyrmnej28.Choć spędził dziesięć lat na stolicybiskupiej, nadużył zdolności, jakimi obdarzył go Najlepszy Bóg i natura.ROK PACSKI 1265Szlachta pokonuje i bierze do niewoli Rusinów, którzy wdarli się do ziemisandomierskiej.Wielkie1 i liczne wojsko ruskie zebrane z każdego prawie księstwa [od]różnych książąt Rusi, bowiem książę ruski Swarno wszystkich innych bądzpoduszczał, bądz zmuszał do walki, wdarło się do ziemi sandomierskiej księciaBolesława i przez parę dni gnębiło ją grabieżami, łupiestwami i pożarami.Tymczasem panowie sandomierscy (nie porozumiewając się nawet ze swoimksięciem Bolesławem, by wróg nie uszedł z zagrabionym łupem) formują oddziałrazem z wieśniakami, by okazać27Zob.Kron.wielk.rozdz.143 (śmierć Bogufała III) pod 1263 r.(ale może być i 1264 r.,zob.tamże, przyp.711 i rozwiązanie daty na 16 17 XII 1264 r.).W każdym razie datadzienna u Długosza jest mylna.28Długosz może z powodu trudności odczytania podał tu mylnie dwie inne miejscowości:Ciążeń, w dokumentach Czanszin (1260 r.), Censzim (1282 r.), Czanszim (1292 r.wieś w pow.słupeckim n/rzeką Warką, dawna kasztelania, potem własność bpów pozn.) i Czyrmna wpow.pilzneńskim, wzgl.Czyrmino w Wielkopolsce, dziś Czermin pod Bralinem (S.Kozierowski, Badania nazw geograficznych, t.I, s.119, 147).1Semkowicz, Rozbiór, s.284 sądzi, że tu jest mowa o najezdzie ks.Swarna na okoliceSkaryszewa, Wiślicy i Tarczka (jak w Lat.hip., kol.864).Jednak ustęp ten jest raczejsfingowany (brak szczegółów i dat) a przygotowuje do opisu odwetowej wyprawy polskiejopisanej pod 1266 r.Rusinom niby większe wojsko.I korzystając z dogodnej okazji, gdy spostrzegli,że Rusini rozproszeni, kręcą się po polach grabiąc i zabijając, rzucają się na nich,a ponieważ niewielu podjęło walkę, łatwo ich rozpraszają i gromią, resztęogarniętych wielkim strachem doganiają w czasie ucieczki i biorą w niewolę lubzabijają.A urządziwszy wśród wrogów wielką rzez, odzyskują wszystko, cozrabowali, plądrują i zagarniają Avszelkie ich mienie i obóz i odnoszą świetnezwycięstwo nad Rusinami.Bolesław Wstydliwy adoptuje jako następcę w swych księstwachLeszka Czarnego.Książę Leszek Czarny usamodzielniony przez swego ojca, księcia kujawskiegoi łęczyckiego Kazimierza, otrzymuje jako swą część za zgodą ojca Kazimierzaksięstwo sieradzkie2, a Bolesław książę krakowski i sandomierski adoptuje gojako syna stryjecznego brata.Ten specjalnym przywilejem i dokumentemustanowił [Leszka] dziedzicem wszystkich swoich księstw i postanowił, że tylkoon będzie po nim następcą we wszystkich jego ziemiach, księstwach iposiadłościach3 (wydawał się bowiem jemu i jego doradcom księciem oniezwykłych zaletach).�w także Leszek Czarny pojął za żonę pannę, córkęksięcia ruskiego Rościsława Gryfinę4, za poparciem tego związku przez księciaBolesława Wstydliwego, aby ziemie jego więcej zaznały spokoju.Niezwykleuroczyste wesele odbyło się na zamku krakowskim, który Bolesław Wstydliwy wtym czasie odbudował, wypełniwszy wzgórze naokoło nowymi i bardzo trwałymibudynkami5.Dziewiątego stycznia zmarła w swojej wsi Moderz6, otrzymanej w posagu,2Zob.ustęp pod 1261 r.przyp.7.Tu dopiero Długosz oznacza przynależność nowegoksięstwa sieradzkiego do Leszka Czarnego, zob.S.Zajączkowski, Studia, s.50 n.3Dokument stwierdzający adopcję ks.Leszka Czarnego przez ks.Bolesława Wstydliwegojest nieznany, brak też wzmianek kronikarskich.4Gryfina, córka Rościsława Michajłowicza ks.ruskiego, bana Kroacji i Maczwy oraz Annycórki Beli IV, zaślubiła Leszka Czarnego w 1265 r.(R.Traski), zm.między 26 V 1303 a1309 r., zob.Balzer, Genealogia, s.333-334 [ Pobierz całość w formacie PDF ]