[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mało było dokumentów, wojna zniszczyła większość.Ale z pewnościąnigdy nie było tam kobiety.Celibat?Dragosani poczuł się obrażony. Nie sądzę  dopowiedział sztywno. Oczywiście, że nie  potwierdził starzec. Wampir i celibat? Z
mieszne.Po-żądanie to siła, która nim kieruje  wszechobecna żądza władzy, ciała, krwi!Posłuchaj: W roku 1840 Bela Ferenczy wyprawił się przez góry, z wizytą do ku-zyna, na północną granicę Austro-Węgier.Ten fakt jest dobrze udokumentowa-ny.Bela jakby umyślnie zadał sobie trud, by rozpowszechniać wiadomość o wy-jez
dzie.Wynajął człowieka do opieki nad domem podczas jego nieobecności.Niemiejscowego, nawiasem mówiąc, ale jakiegoś Cygana.Wynajął powóz, woz
nicęna początek trasy, zarezerwował kwatery na przełęczach.Poczynił wszelkie moż-liwe przygotowania do podróży  jak na tamte czasy.Rozgłosił wokół, że to wi-zyta pożegnalna, postarzał się szybko w ciągu ostatnich lat; pojechał odwiedzićpo raz ostatni dalekich krewnych.Pamiętaj, tutaj ciągle była Wołoszczyzna-Moł-dawia.W Europie huczała już rewolucja przemysłowa  wszędzie tylko nie tutaj.Zawsze byliśmy opóz
nieni.Kolej poprzez góry, łącząca Gałacz i Lwów miała do-piero powstać za dziesięć lat.Wiadomości krążyły wolno, trudno było przechowy-wać informacje.Mówię to, by podkreślić, że w tym przypadku komunikacja byładobra, a zapiski przetrwały do dziś. Przypadku?  zdziwił się Dragosani. O jakim przypadku mówisz? O przypadku nagłej śmierci Beli.Powóz wraz z końmi wpadł w przepaść,zmiotła go lawina.Wiadomość o tym szybko rozeszła się.Cygański nadzorca za-brał zapieczętowany testament do notariusza.Wolę zmarłego wypełniono nie-zwłocznie.Dom i posiadłości Ferenczych miano przekazać pewnemu kuzynowiimieniem Giorg, który zasłużył sobie na dziedzictwo. I oczywiście pojawił się ten Giorg Ferenczy i przejął majątek.Był dużo młod-szy od Beli, ale podobieństwo było zdumiewające.133 Zgadza się, podążasz za moim tokiem rozumowania.Przeżywszy pięćdzie-siąt lat, w ciągu których jako człowiek zestarzał się, zdecydował się, że pora  umie-rać i zrobić miejsce dla następcy. A kto przyszedł po Giorgu?  zapytał Borys. Faethor, oczywiście  Giresci podrapał się odruchowo po głowie. Za-stanawiałem się  powiedział  gdybym go nie zabił w tę noc, gdyby przeżyłbombardowanie, jakie byłoby jego następne wcielenie? Czy pojawiłby się po woj-nie w nowej skórze, odbudowałby dom i żył jak przedtem? Myślę, że odpowiedz
brzmi: prawdopodobnie tak.Wampiry są przywiązane do swojego terytorium. Jesteś więc przekonany, że Bela, Giorg i Faethor to jedna i ta sama osoba? Oczywiście.Sam mi opowiedział jak szalał w bitwie pod Silistrą.Przed Beląbyli: Grigor, Karl, Peter i Stefan, i Bóg tylko wie ilu innych.To było ich teryto-rium, rozumiesz, panowali tu krwawo.Panowali jak bojarowie.Zachłannie kocha-li swoją ziemię.Dlatego dołączył do czwartej krucjaty, chciał powstrzymać daw-nych i przyszłych wrogów z dala od swoich ziem.Swoich ziem, rozumiesz? Nie-ważne jaki król, jaki rząd, jaki system jest u władzy  wampir uważa swoje tere-ny za dom.Walczył o swoje ziemskie dziedzictwo, nie dla nędznej garstki krzykli-wych cudzoziemców z Zachodu.Widziałeś krzyż rycerzy krucjaty przekreślony naodwrocie medalionu.Gdy go znieważyli, pogardził nimi, napluł na nich! Tak dokładnie wytropiłeś jego korzenie? Do roku 1204?  Coś ze strachuwampira było słyszalne w głosie Dragosaniego.Giresci przekrzywił głowę na bok. Jak twoja znajomość historii, Dragosani? Niezła, myślę. Wiele nazwisk łączy się zwaną krucjatą, ale trudno tam znalez
ć Ferenczegoczy Ferrenzinga.Ale on tam był  nie ma wątpliwości.Skąd o tym wiem? Cóż,możliwe, że rozmawiasz z czołowym autorytetem w tej sprawie.Odkryłem fak-ty pominięte przez historyków.Oczywiście miałem przewagę, bo wiedziałem cze-go szukam  mój cel był wyraz
nie określony.W procesie śledzenia wampira za-jąłem się także wieloma ubocznymi dziedzinami.Człowieku, mógłbym napisaćksiążkę o czwartej krucjacie! Cóż to musiało być za piekło! Co z bitwa! I to pew-ne, że w największym wirze walki znalazł się on i jego złowieszcza horda, którądowodził.Był tam, gdzie padło miasto.On i zgraja chciwych wojowników szaleliw okolicy.Gwałcili, grabili wyrzynali w pień przez całe trzy dni.To papież Inno-centy III powołał tę krucjatę.Osłupiał, przeraził się na wieść, jaki przybrała obrót.Wymknęła mu się spod kontroli.Krzyżowcy przysięgali odbić Ziemię Z
więtą, aleInnocenty III i jego legat zwolnili ich z tego.Umył ręce.W tajnych komunikatachoświadczył, że zostało mu mało władzy, zarządził, że odpowiedzialni za  czyny134pełne nieludzkiego okrucieństwa nie mogą zyskać chwały ani nagrody. Ich imio-na mieli wymazać, zapomnieć, pozbawić szacunku.Nie trzeba było szukać daleko kozła ofiarnego.Pewien spragniony krwi Wo-łoch najęty w Zara został obarczony odpowiedzialnością.Z początku krzyżowcyszanowali go  może skrycie zazdrościli albo bali się.Teraz Ferenczy poczuł sięzdegradowany, pozbawiono go wszelkich zaszczytów.Popadł w niełaskę, jego imięwymazano ze wszystkich kronik.W rewanżu pogardził nimi, zbeszcześcił znakkrucjaty  krzyż na medalionie.Zebrał swoich ludzi i wrócił do domu dumny,srogi, pod proporcem nietoperza, diabła i smoka. Załóżmy, że rzeczywiście wszystko to prawda, a przynajmniej opiera się naprawdzie [ Pobierz całość w formacie PDF ]