[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Richard Lanchester, prezydencki doradca do spraw bezpieczeństwa narodowego,przebywający na szczycie państw NATO w Brukseli, wydał oświadczenie potępiające rzez
niewinnych ofiar". Okryci żałobą- powiedział - wszyscy zadajemy sobie pytanie,jak ustrzec się przed podobnymi wydarzeniami w przyszłości.Z wielką niechęcią ismutkiem administracja prezydenta Davisa przyłącza się do swoich sojuszników iprzyjaciół, Francji i Anglii, apelując o powszechną akceptację i zatwierdzenieMiędzynarodowego Traktatu o Kontroli i Bezpieczeństwie".Lilie.Bryson zmartwiał.Przypomniała mu się rozmowa dwóch mężczyzn przed gabinetem Arnaulda w Chateau deSaint-Meurice, ich konspiracyjnie przyciszone głosy.Jacąues Arnauld i AnatolijPrisznikow. Ale po Lilie - powiedział Francuz - poruszenie będzie tak wielkie, że droga stanieotworem".Po Lilie.Dwaj najbogatsi i najbardziej wpływowi biznesmeni w świecie, handlarz bronią i potentatprzemysłowy, który potajemnie kontrolował znaczną część rosyjskiego przemysłuzbrojeniowego - Nick musiał to jeszcze dokładnie sprawdzić - wiedzieli o zamachu podLilie.Wiedzieli o zbrodni, która pochłonęła ponad siedemset ofiar.Prawdopodobnie należeli do tych, którzy tę zbrodnię zaplanowali.Byli szefami Dyrektoriatu.Za koszmarem w Lilie stał Dyrektoriat -Bryson nie miał co dotego najmniejszych wątpliwości.Ale po co to zrobili? W jakim celu? Bezsensowna przemoc nie leżała w ich stylu.Waller iinni zawsze chlubili się swym strategicznym geniuszem.Wszystko było strategiczniezaplanowane, wszystko służyło określonemu celowi.Nawet morderstwo jego rodziców,nawet to wielkie oszustwo, jakim było jego życie.Zabójstwo kilku agentów mogliusprawiedliwiać koniecznością usunięcia niewygodnego balastu, przeszkody czy groz
by.Ale masakra siedmiuset niewinnych pasażerów to zupełnie inna kategoria, to przejście odtaktyki do strategii.Tylko jakiej?Poruszenie będzie tak wielkie, że droga stanie otworem.Poruszenie po katastrofie francuskiego pociągu było rzeczywiście olbrzymie, jak po każdejtragedii, której można było zapobiec.Której można było zapobiec.Tak, to jest klucz.Dyrektoriat chciał, żeby wybuchły masowe protesty, żeby ludzie zaczęlisię domagać natychmiastowego powstrzymania fali terroryzmu.Profilaktyka.Przeciwdziałanie.Przeciwdziałanie mogło przybrać różne formy.Międzynarodowytraktat? Zapewne doprowadziłby do zwiększenia nakładów na obronę narodową, dozakupu olbrzymiej ilości sprzętu niezbędnego do zapewnienia społeczeństwubezpieczeństwa.Arnauld i Prisznikow.Ci dwaj handlarze śmiercią byli zainteresowani wybuchemświatowego chaosu, ponieważ chaos to forma marketingu, to reklama ich towarów igigantyczny zbyt.To oni kryli się za tragedią pod Lilie.Za tragedią pod Lilie.I za czym jeszcze?Stał na chodniku, nie widząc mijających go przechodniów.Layla czytała artykuł, coś doniego mówiła, lecz jej nie słyszał.Błądził po zakamarkach umysłu, szukając w nichniedawno zasłyszanych wiadomości.Czytał o czymś.Widział coś w telewizji.Dwierelacje z wydarzeń, na które -pochłonięty swoją misją i życiem - nie zwrócił wówczaswiększej uwagi.Przed kilkoma dniami na stacji metra w Waszyngtonie doszło do potężnej i tragicznej wskutkach eksplozji.Tego samego wieczoru - doskonale pamiętał tę zbieżność w czasie - wokolicy lotniska Kennedy'ego zestrzelono samolot lecący do Rzymu.Zginęło stusiedemdziesięciu pasażerów i załoga.Ameryka zareagowała szokiem i powszechnym oburzeniem.Prezydent wezwał doratyfikowania międzynarodowego traktatu o kontroli i bezpieczeństwie, który utknął wSenacie.Nie ulegało wątpliwości, że po tragedii w Lilie dołączy do niego cała Europa,żądając natychmiastowego przywrócenia ładu i porządku w oszalałym świecie, którywyrwał się spod kontroli.Spod kontroli.Kontrola.Władza [ Pobierz całość w formacie PDF ]