[ Pobierz całość w formacie PDF ] .W końcu zdecydował się opuścić Fort Carlton, Najświętszy Sakrament! Cyborium! Najświętszy Sakrament!",bowiem, jak napisał w raporcie, będąc powiadomiony o liczmyślano więc, że pędzi na pomoc Rielowi).Został umieszbie Indian, którzy przyłączyli się do rebeliantów" uznał, żeczony pod strażą, ale strażnicy sami nie byli pewni swego element indiański dokona rajdu na Prince Albert, jeślilosu.Wokół murowanego kościoła i plebanii ułożono trzymetpozostanie ono bez obrony".W nocy zaczęto ładować zapasyrową barykadę z sągów drewna opałowego.Na dachu kościołana sanie.Co się nie zmieściło worki mąki i sucharów, pakiusadowiło się kilku strzelców. Na szczycie wałów obronnychbekonu polewano naftą.Korzystając z okazji, policjancichodziło czterech cywilnych wartowników o wyniosłej postawie i z bagnetami na broni, jak średniowieczni strażnicy,6Kpr.Gilchrist zmarł na skutek komplikacji po ranieniu 10 grudnia 1885oczekujący, że zza fosy zabrzmią trąby wyzwania.Na dachuroku.135134Kompanią Zatoki Hudsona i NWMP. Przyłączcie się doczłowiek z lornetką przeczesywał każdy cal horyzontu" 4nawet jeśli nie aprobujecie podjęcia przez nas walkiW tym grodziszczu schronili się w nocy mieszczanie i ucieaSzbrojnej, i sami czujecie do niej wstręt.Gdyby można byłokinierzy z farm, w liczbie 1800.Ojciec Andre zabrał doodizolować policjantów od mieszkańców Prince Albert, łatwokościoła zakonnice z pobliskiego klasztoru.Nie sądził, brizmusilibyśmy ich do poddania się i trzymalibyśmy jakomiały się obawiać Metysów, ale że po Indianach można sięzakładników, dopóki nie zostałby zawarty uczciwy traktatbyło wszystkiego spodziewać, udzielił im wiatyku w obliczuDominium", pisał, dodając na koniec: Jeżeli nam nieniechybnej śmierci.zpomożecie, Indianie nadciągną ze wszystkich stron, a wczesną28 marca do Prince Albert wrócił oddział Irvine'a.Ludziewiosną wielu ludzi przekroczy granicę i może nasze problemyze zgrozą wspominali nocny marsz, kiedy w każdej chwiliskończą się amerykańskim [świętem niepodległości] 4 lipca".oczekiwali, że upiorne wojenne wycie dzikusów zabrzmiwśród nieprzeniknionego mroku".Nie zrobili dobrego wrażenia, a reputacja komisarza upadła doszczętnie, gdy dowiedziano OTTAWAsię, że pozostawił zabitych na pobojowisku.W złych nastrojachwszyscy rozeszli się do domów, ale nie był to koniec wrażeń.Od 25 marca William Street, znany prawnik z Ontario, Chodzcie! Nadchodzą! Francuzi i Indianie! w nocy przewodniczący komisji, która miała rozpatrzyć postulatyrozległy się krzyki, a z nimi dzwięk dzwonu na trwogę.Na własnościowe Metysów, konferował w Departamencie Sprawpół ubrani ludzie wybiegali z domów i biegli do kościoła.Wewnętrznych na temat instrukcji.Oprócz niego w składW ciemności grupy odmawiały chórem modlitwy.Pobladli komisji wchodzili Roger Goulet, geodeta z rodzinnej miejmężczyzni nabijali broń.Na plebanii przypadkowy wystrzał scowości Louisa Riela St.Boniface, i A.-E.Forget, sekretarzspowodował panikę kobiety mdlały, dzieci krzyczały Rady Terytorialnej.27 marca nadeszły wiadomości o Ducki płakały, jedna z kobiet poroniła.Rozgardiasz trwał ponad Lakę.Zdecydowano, że komisja niezwłocznie pojedzie nagodzinę, zanim okazało się, że był to fałszywy alarm.zachód i bez sporządzania spisu uprawnionych zacznie wszystkim Metysom wydawać skrypty na ziemię.Nazajutrz Irvine wziął się w garść.Miał 180 policjantówi 90 ochotników, w rezerwie zaś 200 cywilów, częściowoOTTAWA-WINNIPEG-QU'APPELLEuzbrojonych.Amunicji strzeleckiej było dość, lecz tylko8 granatów do haubicy.Zapasy mąki mogły wystarczyć na27 marca, po trzech dobach podróży z Ottawy (incognitomiesiąc, a wołowiny na znacznie dłużej.Irvine nabrał na tylekoleją przez Chicago i St.Paul) dotarli do Winnipegu gen.optymizmu, że pozwolił zwolnionym przez Metysów więzniomFrederick Dobson Middleton i jego adiutant kpt.Wise.pojechać po ciała poległych pod Duck Lakę.Riel wydał ciałaOficjalnie, aby nie płoszyć osadników i inwestorów, była to(nie były pocięte na modłę indiańską, miały tylko zmiażdżonerutynowa inspekcja.twarze), a przy tym uwolnił Charlesa Newitta i przesłał list domieszkańców Prince Albert.W odpowiedzi na ich deklarację Zasadę powierzania naczelnego dowództwa kanadyjskichneutralności wyjaśniał, że Metysi toczą walkę nie z nimi, lecz sił zbrojnych generałom regularnej armii brytyjskiej kanadyjscypatrioci kwestionowali jako relikt kolonializmu", była ona7jednak w pełni uzasadniona.Kanada nie miała nie tylko armii,D o n k i n, op.cit., s.124.136 137lecz również doktryny wojennej, ani opracowanej strategii rozkazie i za dwa akty odwagi" przedstawiony do od-i taktyki walki z przeciwnikiem wewnętrznym, wywodzącym naczenia Krzyżem Wiktorii, którego nie otrzymał, ponieważsię z ludności tubylczej.Stany Zjednoczone wprawdzie hvł oficerem sztabowym)9.Poznał także tubylców w Burmie.nie stworzyły teorii wojny indiańskiej, ale miały bogatą Kanada nie była mu obca w 1861 roku przybył tam jakopraktykę, jednak względy ideologiczne nie pozwalały sko major ze swoim pułkiem po sprawie Trenta".Teraz byłrzystać z ich doświadczeń; w Kanadzie podawano je za pułkownikiem armii brytyjskiej i od roku naczelnym dowódcąprzykład okrucieństwa wobec Indian.Jedynym zródłem milicji kanadyjskiej, w której miał stopień generała majora.inspiracji była armia brytyjska, która na całym obszarze Mimo 10-letniej służby w kanadyjskim środowisku i osobisimperium natrafiała na nieprzyjaznie usposobione ludy.tych związków z nim (dzięki żonie, pochodzącej z Quebecu),Na podstawie doświadczeń z wojen kolonialnych brytyjska Middleton nie był popularny.Nie lubili go parlamentarnipraktyka wyodrębniła zasady prowadzenia małych wojen", pułkownicy", którym dawał odczuć swoje zawodowstwo.które definiowano jako obejmujące wszelkie kampanie inne Ponieważ otaczał się brytyjskimi regularnymi", kanadyjscyniż te, w których obie strony składają się z żołnierzy podkomendni czuli się lekceważeni i wytykali mu snobizm.regularnych, i przez to bardzo zróżnicowane co do skali Kpili też z jego tęgiej nieco zbyt tęgiej postury, choći warunków działań.Zaliczano do nich ekspedycje zdy mimo swych 60 lat generał imponował sprawnością i siłą.scyplinowanych żołnierzy przeciwko dzikim lub rasomW Winnipegu czekała na Middletona wieść o walce podna poły cywilizowanym, oraz kampanie podejmowane w celuDuck Lakę.Generał stwierdził z niepokojem, że straty NWMP,stłumienia rebelii lub guerrilli we wszystkich częściachchoć niewielkie, były porównywalne z tymi, jakie ponosiłaświata, gdzie armie zorganizowane walczą z przeciwnikami,armia brytyjska w walkach z mahdystami w Egipcie i Sudanie
[ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plmikr.xlx.pl
|