[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Śmierć Verheeka stała się dla FBI sygnałem do rozpoczęcia pełnego dochodzenia przeciwko Victorowi Mattiece’owi.Do czynności pomocniczych oddelegowano ponad czterystu agen­tów z dwudziestu siedmiu placówek Biura w całym kraju.Agenci przepracowali do tej pory ponad jedenaście tysięcy godzin i przesłuchali ponad sześćset osób.Zabezpieczyli materiał dowodowy nawet poza granicami kraju.W tej chwili dochodzenie wciąż trwa.Zgromadzony materiał każe przypuszczać, że Victor Mattiece jest głównym podejrza­nym w sprawie zabójstwa sędziów Rosenberga i Jensena, w związku z czym wysiłki Biura koncentrują się obecnie na ustaleniu jego miejsca pobytu.Voyles złożył kartkę i oddał ją Lewisowi.- Co zrobi Biuro po odnalezieniu Mattiece’a? - spytał Grantham.- Zaaresztujemy go.- Czy macie nakaz?- Wkrótce będziemy mieli.- Czy wiadomo już, gdzie przebywa podejrzany?- Mówiąc szczerze: nie.Od tygodnia usiłujemy ustalić miejsce jego pobytu.- Czy Biały Dom utrudniał prowadzenie śledztwa w sprawie Mattiece’a?- Na ten temat mogę wypowiedzieć się nieoficjalnie.Zgoda?Gray spojrzał na naczelnego.- Zgoda - rzekł Feldman.Voyles obrzucił wzrokiem twarze Feldmana, Keena, Krauthammera i w końcu Granthama.- To, co powiem, będzie miało charakter nieoficjalny.Nie wolno wam pod żadnym pozorem powoływać się na tę wypowiedź.Rozumiemy się?Kiwnęli głowami i czekali z napięciem.Darby również nadstawiła ucha.Voyles spojrzał niepewnie na Lewisa.- Przed dwunastoma dniami prezydent Stanów Zjedno­czonych zażądał ode mnie zignorowania Victora Mattiece’a jako podejrzanego w sprawie zabójstwa sędziów.Cytuję jego własne słowa; kazał mi się “wycofać”.- Czy podał jakiś powód? - zapytał Grantham.- Najbardziej oczywisty.Powiedział, że sprawa Mattie­ce’a jest dla niego wielce kłopotliwa i może poważnie za­szkodzić przyszłorocznej kampanii prezydenckiej.Jego zdaniem raport “Pelikana” jest nic niewart, a prowadzone dochodzenie mogłoby zainteresować prasę, przez co ucier­piałby wizerunek polityczny głowy państwa.Krauthammer słuchał z rozchylonymi ustami.Keen wbił wzrok w blat stołu.Feldman analizował każde słowo.- Czy jest pan świadom wagi przytoczonych przez pana słów prezydenta? - spytał Grantham.- Zupełnie świadom, synu.Nagrałem tę rozmowę.Mam taśmę, z której skorzystam jedynie wtedy, gdy prezydent zaprzeczy mojemu oświadczeniu.Zapadła długa cisza, podczas której zebrani podziwia­li spryt tego małego, złośliwego sukinsyna.Magnetofon! Taśma!Feldman odchrząknął.- Czytałeś artykuł, Denton.Piszemy w nim o zwłoce w rozpoczęciu dochodzenia przez FBI.Trzeba to jakoś wy­jaśnić.- Przeczytałem moje oświadczenie.Nie zamierzam do­dawać niczego więcej.- Kto zabił Gavina Verheeka? - spytał Grantham.- Nie będę rozmawiał o szczegółach śledztwa.- Ale czy wiecie, kto to zrobił?- Mniej więcej.To wszystko, co mogę powiedzieć.Gray rozejrzał się po twarzach obecnych.Wiadomo było, że Voyles nic więcej nie powie.Wszyscy odprężyli się.Redaktorzy sycili się chwilą chwały.Voyles rozluźnił krawat i blado się uśmiechnął.- A teraz prywatnie, panowie: w jaki sposób trafiliście na Morgana, tego zamordowanego prawnika?- Nie będę rozmawiał o szczegółach śledztwa - przy­toczył jego słowa Gray ze złośliwym uśmieszkiem.Wszyscy roześmiali się.- I co dalej? - Krauthammer zwrócił się do dyrektora.- Jutro przed południem zbierze się skład rozpoznający sprawę.Sporządzone zostaną akty oskarżenia.Wtedy spró­bujemy dopaść Mattiece’a, choć nie będzie to łatwe.Nie mamy pojęcia, gdzie się zaszył.Przez ostatnie pięć lat mieszkał głównie na Bahamach, ale ma domy w Meksyku, Panamie i Paragwaju.- Voyles po raz drugi spojrzał na Darby.Stała przy oknie, oparta o ścianę i słuchała uważ­nie.- O której schodzi z maszyn pierwsze wydanie? - spytał.- Będą drukować przez całą noc, począwszy od wpół do jedenastej - odparł Keen.- A w którym wydaniu to puścicie?- Wieczornym miejskim, zaraz po północy.Ma najwię­kszy nakład.- Czy na pierwszej stronie będzie zdjęcie Coala?Keen spojrzał na Krauthammera, który nie spuszczał oczu z Feldmana.- Chyba tak.Zacytujemy pańską wypowiedź, w której stwierdza pan, że raport został osobiście odebrany przez Coala [ Pobierz całość w formacie PDF ]