[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.36.Nie mniej okrutnie przeœladowa³ ludzi obcych i cudzoziemców.Pewnego razu gwiazda z warkoczem, która wed³ug wieœci ludowej wró¿y zgubê panom œwiata, zaczê³a wschodziæ noc po nocy.Nero zaniepoko­jony tym zjawiskiem poszed³ za rad¹ astrologa Balbilla - g³osz¹cego, ¿e królowie zwykle unieszkodliwiaj¹ takie znaki z³owieszcze ofiar¹ krwaw¹ z kogoœ znacznego i odwracaj¹ od siebie nieszczêœcia na g³owy pierwszych obywateli - i zgotowa³ zgubê wszystkim najznakomitszym osobisto­œciom.Tym bardziej ¿e ujawniono dwa spiski, co jakby usprawiedliwia³o jego postanowienie.Pierwszy i wiêkszy, Pizonów106, zawi¹za³ siê i zosta³ odkryty w Rzymie.Drugi - Winicjusza w Benewencie.Spiskowcy zeznawali w s¹dzie ju¿ po uwiêzieniu, zakuci w potrójne kajdany.Jedni103 A n t o n i a, córka Klaudiusza i Petyny.odmówi³a zaœlubin z Neronem w r.62 n.e.; zamordowana przez Nerona miêdzy 66 a 68 r.n.e.104 W latach 65-66 n.e.l05Sextus Afranius Burrus, od r.51 n.e.dziêki Agryppinie by³ jedynym (bez towarzysza) prefektem pretorianów.Razem z Seneka pomaga³ Neronowi w rz¹dach, usi³owa³ przeciwdzia³aæ powodowanym przez Agryppinê wyrokiem œmierci w r.54 n.e.Nie przyk³ada³ rêki do morderstwa Agryppiny w r.59 n.e.usi³owa³ te¿ przeszkodziæ mor­derstwu Oktawii w r.62 n.e.Umar³ w r.62 n.e.powszechnie ¿a³owany.Z jego œmierci¹ straci³ tak¿e Seneka ca³kowity wp³yw.106Caius Calpurnius Piso, zob.Kal.uw.49.Spisek powsta³y w r.65 n.e.mia³ na celu str¹ciæ z tronu Nerona, a powo³aæ Pizona.Szczegó³y spisku i nazwiska podaje Tacyt (Ann.XV 49-64).Do spisku tego nale¿a³o bardzo wiele osób z ró¿nych warstw spo³ecznych.Zamach stanu projektowano na 19 kwietnia 65 r.ROZDZIA£ 36-37 257dobrowolnie przyznawali siê do winy.Inni wprost siê chlubili 107, „jakoby inaczej nie mogli przyjœæ cesarzowi z pomoc¹, jak zadaj¹c mu œmieræ, gdy¿ splugawi³ siê ju¿ wszelk¹ hañb¹".Dzieci skazañców zosta³y wygnane ze stolicy i zadrêczone trucizn¹ lub g³odem.Wiadomo, ¿e nie­które zosta³y zamordowane w czasie jednego œniadania wraz ze swymi pedagogami i niewolnikami, nosz¹cymi ksi¹¿ki do szko³y, innym nie po­zwolono na przygotowanie sobie dziennego posi³ku.37.Odt¹d ju¿ bez ¿adnego wyboru ani miary skazywa³ na œmieræ, kogo­kolwiek zechcia³ i z jakiejkolwiek przyczyny.Nie chc¹c mno¿yæ zbytnio przyk³adów powiem tylko, ¿e Salwidienowi Orfitowi zarzucono, i¿ wyna­j¹³ trzy sklepy ze swego domu ko³o forum dla przedstawicieli miast prowincjonalnych na miejsce postoju; Kasjuszowi Longinowi108, zna­komitemu juryœcie, lecz œlepcowi - i¿ na starej tablicy genealogicznej swego rodu zachowa³ podobizny G.Kasjusza, zabójcy Cezara; Petusowi Trazei109 - i¿ ma twarz smutn¹ i minê pedagoga.Tym, którym poleci³ umrzeæ, dawa³ tylko kilka godzin na wykonanie rozkazu.Nie chc¹c do­puœciæ do zw³oki, przydziela³ im lekarzy, którzy w razie marudzenia skazañca mieli natychmiast „zatroszczyæ siê" o niego.Tak nazywa³ prze­ciêcie ¿y³ dla wywo³ania zgonu.Podobno pewnemu ¿ar³okowi egipskiego pochodzenia, który przyzwyczajony by³ jeœæ surowe miêso i w ogóle wszystko, co mu dadz¹, Nero zapragn¹³ rzuciæ ¿ywych ludzi na rozszar­panie i spo¿ycie.Rozzuchwalony i nadêty tak wielkimi jakoby powodze­niami oœwiadczy³, ¿e „¿aden z pryncepsów nie wiedzia³, co mu wolno".Czêsto i niedwuznacznie dawa³ do zrozumienia, ¿e on nie oszczêdzi równie¿ pozosta³ych przy ¿yciu senatorów i ¿e kiedyœ usunie w ogóle z pañstwa ten stan, a prowincje i wojsko powierzy rycerzom rzymskim i wyzwoleñ­com.W ka¿dym razie, wchodz¹c do kurii lub wychodz¹c, nikogo nie za-107 S³owa te wypowiedzia³ centurion Sulpicius Asper (Tac.Ann.XV 68).108Caius Cassius Longinus, potomek mordercy Cezara, konsul (suff.) w 30 r.n.e., prokonsul Azji w r.40/41.legat Syrii w r.45-49.Potem, ju¿ oœlep³y, prze­bywa³ w Rzymie.W r.65 n.e.zes³a³ go senat na Sardyniê za to, ¿e by³ potomkiem mordercy Cezara; z wygnania odwo³a³ go Wespazjan.Wybitny prawnik, uczeñ Mazuriusa Sabina, po nim obj¹³ kierownictwo tej szko³y, której cz³onkowie zwali siê „Cassiani".Napisa³ Libri (Commentarii) iuris civilis.oko³o 10 ks.109Publius Clodius Thrasoa Paetus z Patavium (Padwy), konsul (suff.) w r.56 n.e., zwolennik filozofii stoickiej.Czynny w senacie do r.66 n.e [ Pobierz całość w formacie PDF ]