Gesta Romanorum Historie Rzymskie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ponieważ był wielce sprawiedliwy, wkrótce sprzysięgło się przeciw niemuwielu dostojników i postanowiło go zabić, a że nie mogli tego dokonaćjawnie, zmówili się z pewnym balwierzem, że ów, goląc cesarza, podetniemu gardło, za co otrzyma sowitą nagrodę.Balwierz wziął pieniądze iprzyrzekł, że rzecz wiernie wykona.Już przystępował do dzieła, namydliłcesarzowi brodę i zabierał się do golenia, gdy przypadkiem spojrzał naręcznik, obwiązany wokół cesarskiej szyi, i zobaczył napis: Cokolwiekczynisz, czyń rozważnie i patrz końca".Kiedy to przeczytał, pomyślał: Dzisiaj mnie najęto, żebym zamordował tego człowieka.Jeśli to uczynię,skończę marnie, bo skażą mnie na haniebną śmierć.Słusznie więc napisano,żeby, cokolwiek się czyni, patrzeć końca".I ręce tak mu zaczęły drżeć, żeupuścił brzytwę.Cesarz, widząc to, zapytał: Co ci się stało?" Balwierzodparł: Panie, zmiłuj się nade mną! Dziś mnie najęto, żebym cięzamordował.Z woli Bożej przypadkiem przeczytałem na twoim ręcznikunapis, który głosi: �Cokolwiek czynisz, czyń rozważnie i patrz końca�, zarazwięc pomyślałem, że moim końcem będzie haniebna śmierć, i dlatego ręce mizadrżały".Kiedy to cesarz usłyszał, pomyślał: Pierwsze pouczenie ocaliłomi życie, nabyłem je w dobrej chwili".I rzekł do balwierza: Bądz mi odtąd 86wierny, a przebaczę ci".Kiedy książęta ujrzeli, że tym sposobem nie zdołajązamordować cesarza, zaczęli się naradzać, jak by to uczynić, i orzekli: Takiego to a takiego dnia cesarz wróci do miasta.Zaczaimy się więc obokścieżki, którą będzie jechał, i zabijemy go z ukrycia".I dodali: To dobramyśl".Oznaczonego dnia cesarz wyruszył do miasta i kiedy podjechał dościeżki obok gościńca, towarzyszący mu rycerze rzekli: Panie, jedzmy tąścieżką, prędzej to wypadnie niż gościńcem".Cesarz pomyślał: Drugiepouczenie powiada, że nigdy nie powinienem opuszczać gościńca dla ścieżki,będę się więc tego trzymał".I rzekł do rycerzy: Nie mam zamiaru opuszczaćgościńca, jeżeli jednak chcecie jechać ścieżką, jedzcie i przygotujciewszystko na moje przybycie".Ruszyli więc ścieżką, przy której ukryli sięnieprzyjaciele króla.Sądząc, że ów znajduje się pośród rycerzy, wybiegli zukrycia i pozabijali wszystkich bez wyjątku.Kiedy król o tym usłyszał,pomyślał: Oto więc drugie pouczenie ocaliło mi zydel" Dostojnicy, widząc,że nie zdołają zabić go podstępem, zmówili się, że uczynią to w inny sposób itak postanowili: Takiego to a takiego dnia cesarz zatrzyma się w domutakiego to a takiego człowieka, do którego zajeżdża cała szlachta, bo wokolicy nie ma innej gospody.Zjednamy sobie gospodarza oraz jego żonę idamy im pieniędzy, żeby go zamordowali, gdy będzie spał".I rzekli: Todobra myśl".Kiedy cesarz przybył do owego miasta, zajechał dowspomnianego domu i kazał przywołać gospodarza, który wydał mu siębardzo stary.Rzekł więc do niego: Czy masz żonę?" Tamten odparł: Oczywiście, panie".Na to cesarz: Niech tu przyjdzie".Kiedy ją ujrzał,wydała mu się bardzo młoda, jak gdyby nie miała osiemnastu lat.Rzekł więcdo szambelana: Idz prędko i każ, żeby mi gdzie indziej przygotowanonocleg, tutaj bowiem nie chcę zostać".Szambelan odrzekł: Tak jest, panie!Ale tu wszystko już przygotowano, po cóż więc szukać gdzie indziej noclegu,w całym mieście nie ma lepszej dla nas gospody!" Cesarz odparł: Powiadamci, że chcę spać gdzie indziej!" Musiał więc szambelan wszystko zrobićwedług jego woli, a cesarz potajemnie udał się w inne miejsce, uprzedniopowiedziawszy swoim rycerzom: Jeżeli chcecie, możecie tu zostać, aleprzyjdzcie do mnie wczesnym rankiem!" Kiedy wszyscy już spali, stary i jegożona, wynajęci, żeby zabić śpiącego cesarza, pomordowali wszystkich jegorycerzy.Wczesnym rankiem cesarz wstał i zobaczył wszystkich swoichrycerzy pomordowanych.Pomyślał w głębi duszy: Gdybym tu spał,zginąłbym tak jak oni! Oto trzecie pouczenie ocaliło mi życie".Kazałpowiesić starego, jego żonę i całą służbę, a owe mądre pouczenia zachował wsercu do kresu swoich szczęśliwie zakończonych dni. 87104.Wdzięczny lew%7łył niegdyś rycerz, co nade wszystko lubił łowy.Pewnego razu wyprawiłsię na polowanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]