[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Deinde ipse se concitat et vires, dum procedit, parat:excluditur facilius quam expellitur.153XIX 116 " 8Vitia nostra quia amamus, defendimus et malumus excusare illa quam excutere.Satis natu-ra homini dedit roboris, si illo utamur, si vires nostras colligamus ac totas pro nobis, certe noncontra nos concitemus.Nolle in causa est, non posse praetenditur.XIX 117 " 24.Non vult mori, qui optat.XIX 118 " 14Quaedam incremento non tantum in maius exeunt, sed in aliud.XX 120 " 18Erramus autem qui ultimum timemus diem, cum tantumdem in mortem singuli conferant.XX 122 " 19.Tenenda nobis via est, quam natura praescripsit, nec ab illa declinandum: illam sequenti-bus omnia facilia, expedita sunt, contra illam nitentibus non alia vita est quam contra aquamremigantibus.XX 123 " 6Inter causas malorum nostrorum est, quod vivimus ad exempla nec ratione componimur,sed consuetudine abducimur.Quod, si pauci facerent, nollemus imitari, cum plures facerecoeperunt quasi honestius sit, quia frequentius, sequimur.Et recti apud nos locum tenet error,ubi publicus factus est.154Listy moralne do LucyliuszaI 1 " 1" 2.Zechciej tylko zwrócić uwagę: oto największa część życia upływa nam na niewłaściwymdziałaniu, znaczna na bezczynności, a całe życie na czynieniu czego innego, niżby należało.Kogóż mi wskażesz, dla kogo czas przedstawiałby jakąś wartość, kto by cenił każdy dzień,kto by sobie zdawał sprawę, że codziennie umiera? Błąd nasz polega na tym, że śmierć dopie-ro przewidujemy: tymczasem ona w dużym stopniu już się dokonała.Każdą chwilę życia,która jest za nami, zagarnia śmierć.I 1 " 3Wszystko, Lucyliuszu, nie nasze jest, tylko czas należy do nas.Natura dała nam w posia-danie tę jedyną przemijającą i ulotną rzecz, której może nas pozbawić każdy, kto zechce.Aletaka jest głupota śmiertelnych, że pozwalają, aby im wystawiano rachunek, jeśli otrzymalijakieś rzeczy zupełnie błahe i bez znaczenia i z pewnością łatwo dające się zwrócić.Nato-miast nikt, komu poświęciliśmy czas, nie uważa, że zaciągnął dług, chociaż tego jedynie niemoże oddać nawet człowiek poczuwający się do wdzięczności.I 2 " 6Nie ten jest biedny, kto posiada mało, lecz ten, kto pragnie więcej.I 3 " 2 3Jeżeli za przyjaciela uważasz kogoś, komu nie dowierzasz na tyle, co samemu sobie, my-lisz się bardzo i nie dość rozumiesz znaczenie prawdziwej przyjaz
ni.Oczywiście, nadwszystkim zastanawiaj się razem z przyjacielem, ale najpierw nad nim samym.Po zawarciuprzyjaz
ni należy ufać, przed zawarciem trzeba się dobrze namyślić.*Długo się zastanawiaj, czy masz obdarzyć kogoś przyjaz
nią.Jeśli już postanowisz to uczy-nić, przyjmij go całym sercem: rozmawiaj z nim równie otwarcie, jak z samym sobą.Ty wkażdym razie żyj tak, żebyś nie miał do zwierzenia niczego, z czego byś nie mógł się zwie-rzyć nawet swojemu wrogowi.Ale ponieważ zdarzają się sprawy, które zazwyczaj uznaje sięza tajemnicę, dziel się z przyjacielem przynajmniej wszystkimi swoimi troskami i wszystkimimyślami.Jeżeli będziesz uważał go za wiernego, uczynisz go takim.I 4 " 2 3Najgorsze dla nas jest właśnie to, że wykazujemy starczą powagę, a dziecięce wady, i tonie tylko dziecięce, lecz wręcz niemowlęce.Dzieci boją się byle drobiazgu, niemowlęta lękająsię urojeń, a my  jednego i drugiego.Idz
tylko dalej: zrozumiesz wtedy, że pewnych rzeczynależy dlatego mniej się obawiać, że wywołują wiele strachu.%7ładne ostateczne nieszczęścienie może być wielkie.Oto śmierć idzie ku tobie: należałoby się jej obawiać, gdyby miała po-zostać z tobą; lecz ona z konieczności albo nie dojdzie do ciebie, albo przyjdzie i przejdzie.155I 4 " 4 6Spokojnego życia nie może mieć nikt, kto zanadto myśli o przedłużeniu go, kto zaliczadługie życie do wielkich dóbr.Nad tym codziennie rozmyślaj, abyś mógł spokojnie porzucićżycie, którego wielu tak kurczowo się chwyta i czepia, jak owi, których uniósł rwący prądrzeki, czepiają się cierni i ostrych skał.Wielu nieszczęśników miota się pomiędzy obawąśmierci a udrękami życia: i nie chcą żyć, i umrzeć nie potrafią.A więc uprzyjemniaj sobieżycie, odpędzając wszelki niepokój o nie.%7ładne dobro nie cieszy posiadacza, jeżeli on w du-szy nie jest przygotowany na straty.Ale też żadna strata nie jest łatwiejsza do zniesienia niżtaka, w której nie odczuwa się już braku rzeczy straconej.I 6 " 4Nic, choćby nie wiem jak wspaniałego i pożytecznego, nie sprawi mi radości, jeśli tylko jasam mam o tym wiedzieć.Odrzuciłbym mądrość, jeżeliby mi ją dawano pod warunkiem, żebędę ją trzymał zamkniętą i nie wyrażoną.Nie jest miłe posiadanie żadnej rzeczy, jeśli niemożna się nią podzielić [ Pobierz całość w formacie PDF ]