Zakładnik Pierre Lemaitre(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.U niego wszystko jest w zasięguręki.Niewyrazna elektroniczna muzyczka wita nas w drugimżyciu, ja zaś wyjaśniam Romainowi, czego potrzebuję.Jegochłopska ostrożność jest silniejsza od niego.- Sprawa może być bardziej skomplikowana, niż myślisz -zaznacza.Ale kiedy to mówi, jego palce już biegną po klawiaturze.Pojawia się strona BLC-Consulting, trzy okienka przez momentżeglują i w końcu nieruchomieją w rogach ekranu.Wodnybalet.Potem kilka kliknięć i jak korona kwiatu otwiera sięjedno, drugie, trzecie, osme okienko.To dopiero początek, a jajuż kompletnie nie nadążam.Prawie nie ma zabezpieczeń.Idioci czy co? - mówi Romain.Możliwe, że nie mają nic do ukrycia.Odwraca się do mnie.Coś takiego nigdy by mu nie przyszłodo głowy.Precyzuję:Na przykład ja na swoim komputerze nie mam nic, co wyma-gałoby zabezpieczenia.- No wiesz, mimo wszystko, prywatne życie.Romain jest wstrząśnięty.Myśl, że można nie zabezpieczaćdanych, nawet jeśli są zupełnie nieciekawe, po prostu gogorszy.Mnie z kolei zdumiewa jego oburzenie:- A nawet gdybyś miał dostęp do mojego życia prywatnego,to co byś zrobił? To takie samo życie jak twoje, jak wszystkich.Romain potrząsa głową z niedowierzaniem.- Możliwe - mówi, nieprzekonany.- Ale jest twoje własne.Rozmawiam ze ścianą.Odpuszczam.Jego palce nadal śmigają po klawiaturze.- A to są pliki ich klientów.Listing.W sekundę pózniej zaczyna stukać drukarka stojącapod biurkiem.Romain przesyła pakiety danych na mój adresmailowy.Jest zawiedziony, że wszystko poszło tak łatwo.- Chciałbyś coś jeszcze?Mam właściwie wszystko.Listing, dość krótki, nosi tytuł bieżący klienci i otwiera dostęp do ośmiu podkatalogów.Szybko przeglądam nazwiska.Pociąg metra wjeżdża na stacjęR�publique.Wysiadam i ruszam podziemnym przejściem,żeby przesiąść się na drugą linię, przez cały czas nie odrywającwzroku od listy, którą trzymam w ręku.Exxyal.Gwałtownieprzystaję.Jakaś dziewczyna wpada na mnie z tyłu z krótkimokrzykiem; usuwam się na bok.Szybko przeglądam listęjeszcze raz, upewniam się.Exxyal-Europe jest jedynymprzedsiębiorstwem na liście pasującym do opisu.Wielkość,sektor strategiczny, wszystko.Idę dalej; powoli, ponieważ całąmoją energię mobilizuje ta nazwa.Nawet ktoś taki jak ja, kompletnie nieznający się naprzemyśle petrochemicznym, wie, że Exxyal to jeden z tychmonstrualnych molochów z trzydziestoma pięcioma tysiącamipracowników na czterech kontynentach i obrotemprzewyższającym budżet narodowy Szwajcarii, gdzie zresztą wpodziemiach niektórych banków pęcznieją zapewne utajonezyski, których wysokość pozwoliłaby spłacić dwukrotnośćzadłużenia Afryki.Nie wiem, ile w tym międzynarodowymtowarzystwie znaczy Exxyal-Europe, ale z pewnością należy dowagi ciężkiej.Wiem, że jestem na właściwym tropie.Jeszczeraz studiuję listę: reszta klientów to małe i średnie przed-siębiorstwa oraz kilka dużych firm przemysłowych lubusługowych bez znaczenia strategicznego.Dodatkowy detal:wzięcie zakładników jest operacją dużo bardziejprawdopodobną w spółce petrochemicznej niż w firmie, któraprodukuje samochody lub krasnale ogrodowe.Dzień kończy się istotnym sukcesem.Osiągnięciempierwszego celu: jestem prawie pewien, że ustaliłem, jakieprzedsiębiorstwo robi nabór.Przez krótką chwilę oddaję się marzeniom: dyrektorpersonalny w filii Exxyal-Europe! Totalne szczęście.Przyspieszam kroku i cały rozentuzjazmowany w kilka minutdochodzę do domu.Obrót klucza w zamku, drzwi otwierają się.I od razu docierado mnie ogrom czekających mnie trudności.Rzut oka nazegarek: dziewiętnasta czterdzieści pięć.Wchodzę.Na stole kuchennym dwie wielkie papierowe torby znadrukiem Najtańsza zastawa stołowa.Nicole nie zdążyłajeszcze zdjąć płaszczą.W milczeniu mija mnie w korytarzu.Spieprzyłem sprawę.Przepraszam cię.Nicole słyszy mnie, ale nie słucha.Musiała wrócić kołoosiemnastej.Kolacja nieprzygotowana.Przez trzy dnistołowaliśmy się gdzie popadnie, ale dzisiaj obiecałem, że kupięnaczynia.Musiała wyjść, sama zrobić zakupy.I oto ledwie sięspotkaliśmy, a atmosfera już jest napięta.Nicole bez słowawstawia nowe talerze, filiżanki i kieliszki do zlewu.Wszystkopaskudne.Zna mnie.Wiem, co myślisz, ale to było najtańsze.Właśnie dlatego szukam pracy.I na nowo włączamy starą kasetę.Zaczynamy być na siebiecoraz mocniej rozżaleni.Najbardziej bolesne jest to, że wnajtrudniejszym okresie kochaliśmy się i trzymaliśmy razem.Iwłaśnie teraz, kiedy możemy nareszcie się z tego wygrzebać,oddalamy się od siebie.Kupiła jakieś gotowe danie z brązowymsosem, pewnie inspirowane kuchnią chińską.Jemy wmilczeniu.Atmosfera jest tak ciężka, że Nicole włączatelewizor.Tło dzwiękowe dla nas dwojga ( Tagwell zapowiadalikwidację ośmiuset miejsc pracy w swojej fabryce w Reims ).Nicole przeżuwa jedzenie, wpatrując się w talerz, który teraz,kiedy jest pełny, wygląda jeszcze szpetniej.Udaję wielkiezainteresowanie dziennikiem telewizyjnym, jakby podawałsensacje (.bardzo silny spadek.Tagwell na zamknięciuzyskuje cztery i pół procenta. ).Po posiłku, wyczerpani wzajemną urazą, która nas od siebieoddala, w milczeniu się rozstajemy.Nicole z zaciętą minązmywa naczynia.Potem ona idzie do łazienki, a ja do gabinetu.Na moim ekranie nie ma już wdzięcznego podmorskiegofalowania otwierających się i wędrujących okienek; jest tylkosurowa strona internetowa z logo Exxyal-Europe.Mała kopertasygnalizuje nadejście poczty od Romaina.W katalogu klientówczytam listy wymienione między Bertrandem Lacoste em i jegoklientem Alexandre em Dorfmannem.Są tam na przykład takie słowa dyrektora generalnegoExxyal- -Europe: Postawmy sprawę jasno: jak wynika znaszej wstępnej oceny, zwolnienie ośmiuset dwudziestutrzech pracowników w Sarqueville dotyczyć będzie,pośrednio lub bezpośrednio, ponad dwóch tysięcysześciuset osób.Dotkliwie i trwale ucierpi na tym całastrefa zatrudnienia.I nieco dalej: Zakrojona na szeroką skalę operacjazwolnień naturalnie bardzo podniesie poczucie wartości ikwalifikacje: menedżer, który zyska szansę powierzeniamu tej misji, przeżyje wyjątkowe doświadczenie oraz bezwątpienia wielką przygodę emocjonalną.Będzie musiałbyć bardzo silny psychicznie, posiadać zdolność szybkiejreakcji oraz wielką odporność na szok.Skądinąd musimybyć pewni jego bezwarunkowego identyfikowania się zwartościami naszej firmy.Notuję:Sarqueville = strategiczna stawka dla Exxyalu.* Konieczność wyboru superskutecznego menedżera, któryprzeprowadzi tę operację.* Wzięcie zakładników sprawdzianem umożliwiającymwybór najlepszego spośród możliwych kandydatów.Pozostaje mi teraz tych kandydatów zidentyfikować.Ale napróżno przetrząsam pliki klientów Lacoste a, żadnej listymenedżerów przystępujących do testu nie ma.Przeszukujęwszystko od początku, przeglądam pliki z innych katalogów nawypadek, gdyby zostały błędnie zaklasyfikowane, ale już wiem,że to nic nie da.Będę musiał poszukać sam [ Pobierz całość w formacie PDF ]