[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy zaś Urban został ocalony przez Genueńczyków, uwięził pięciu zbuntowanych kardynałów, po czym poddał ich śmiertelnym torturom.Sam zaś, chcąc na chwiejnych nogach w wyniku przepicia, odmawiał modlitwy.Urodzony w biednej rodzinie neapolitańskiej Urban ze szczególnym lekceważeniem odnosił się do zgrzybiałych francuskich kardynałów.Ci zaś dla uniknięcia jego gniewu, wymknęli się do Anagni.Tam wydali dokument zaświadczający, że Urban VI nie jest już papieżem.Dodali, że jego kandydatura przeszła jedynie z obawy o reakcję rzymskiego tłumu i wybrali innego papieża – Roberta z Genewy, skądinąd dobrze znanego z umiejętności ścinania głów swą piką.Trzy lata później, w 1375 roku na czele 6000 kawalerzystów i 4000 piechoty wyruszył w bój o Bolonię i Florencję.Jego brutalność przyniosła mu wręcz swoistą sławę.W samej Cecenie zmasakrował 4500 ludzi.Tak czy inaczej Robert został Klemensem VII (1378-1394), co oznaczało, że jednocześnie urzędowało dwóch papieży.W ten sposób doszło do zrodzenia się wielkiej schizmy.Antypapież Klemens VII powrócił do Awinionu, gdzie całkiem dobrze pasował do swych tamtejszych poprzedników.Gdy zostawał papieżem, miał trzydzieści sześć lat i „często oddawał się rozkoszom cielesnym”.Pragnął jednak ograniczyć się do grona szerszej rodziny.Dlatego też, jak powiadano, faworyty i kochanki wybierał spośród grona krewnych.Otaczał się zaś paziami, których kubraki, jak zaznaczono, „skurczyły się do długości do kolan za czasów Klemensa VI, do połowy pośladków, a nawet i bardziej”.Klemens VII dobrze zdawał sobie sprawę, że dla utrzymania się na papieskim tronie potrzebuje wsparcia doczesnych książąt.Chętnie więc legitymizował trzech bękartów króla Jakuba V Szkockiego, by w swoim czasie mogli robić karierę w kościelnej hierarchii.Klemens przypodchlebiał się także Karolowi VI Francuskiemu, proponując mu eskortę w trakcie wyjazdu do Rzymu, choć wyprawę odłożono, gdy król Władysław Sycylijski stanął po stronie Urbana VI.W późniejszym czasie Karol VI w wyniku odniesionych ran w walce z księciem Bretanii czasowo postradał zmysły, dlatego też został odizolowany.Gdy jednak odzyskał zdrowie psychiczne, niezwłocznie powrócił do przyjemnostek czerpanych z życia na rozwiązłym dworze.Stało się jednak jasne, że w związku z okresowymi nawrotami problemów psychicznych nie może dłużej przebywać razem z królową Izabelą Bawarską.No bo gdyby w napadzie szału ją zamordował, tracąc kontrolę nad swymi poczynaniami, mógł tym czynem spowodować wojnę z Niemcami.Znaleziono mu więc młodą dziewczynę Odette de Champdivers, którą obdarowano dwoma majątkami ziemskimi w Creteil i Bagnolet w zamian za dotrzymywanie towarzystwa królowi.Trzeba przyznać, że nad wyraz sumiennie wypełniała powierzone jej zadanie i zdobyła sobie nawet przydomek „małej królowej”, a także urodziła królowi córkę, Marguerite.Tymczasem królowa Izabela pocieszała się skrycie z księciem Ludwikiem Orleańskim.W październiku 1389 roku umarł Urban VI.W czasie swej kadencji powołał dwudziestu sześciu nowych kardynałów.Wybrali oni na papieża, wywodzącego spośród nich, Bonifacego IX (1389-1404).Nowy papież nie cieszył się dobrą sławą: niekiedy uciekał się do morderstwa, wykorzystywał też symonię do napełnienia uszczuplonego papieskiego skarbca.Pobierał opłaty za odpusty, kanonizację świętych i legalizację odnalezionych niedawno relikwii, takich jak domniemany napletek Chrystusa, które pojawiały się w owym czasie.Powiadano, że za podpisanie każdego dokumentu pobierał opłatę jednego dukata – oczywiście z wyjątkiem ekskomuniki swego rywala, awiniońskiego antypapieża Klemensa VII.Znaczna część zebranych w ten sposób środków szła na potrzeby jego braci, „bratanków” i matki.Następcą Klemensa w Awinionie został Benedykt XIII (1394-1417).W 1396 roku udzielił dyspensy dwudziestodziewięcioletniemu królowi Anglii Ryszardowi II na poślubienie Izabeli, wówczas ledwie siedmioletniej córki króla Francji.Podczas przyjęcia weselnego drobną pannę młodą obnoszono w wyłożonej jedwabiem lektyce.Istnieje też ujmujące sprawozdanie o ich ostatecznym rozstaniu w 1399 roku.Król obrzucił swą dziesięcioletnią pannę młodą ponad czterdziestoma pocałunkami.Jeszcze w tym samym roku Ryszard zmarł, zapewne zamordowany.W wieku piętnastu lat Izabela zwróciła się wówczas do urzędującego w Rzymie papieża, Innocentego VII (1404-1406) o udzielenie dyspensy, bo pragnęła poślubić Karola Orleańskiego, w owym czasie ledwie trzynastolatka.Tymczasem książę Ludwik Orleański skierował prośbę do urzędującego w Awinionie Benedykta o wydanie dyspensy dla swej córki na poślubienie delfina, który w owym czasie miał dopiero.cztery miesiące.Jak więc widać, dzięki udzielaniu papieskiej dyspensy zarówno Innocentemu, jak i Benedyktowi udawało się zachować polityczne wpływy.W Rzymie po Innocentym nastąpił Grzegorz XII (1406-1415), skądinąd dobrze znany z racji dużej liczby „bratanków”.Wybrano go ze względu na daną obietnicę, że rozwiąże problem schizmy.Wkrótce jednak po objęciu urzędu jego zapatrywania na tę kwestię uległy gruntownej zmianie.To jednak nie powstrzymało zdecydowanej większości kardynałów od spotkania się z kardynałami urzędującego w Awinionie Benedykta na soborze w Pizie w 1409 roku.Sobór wydał dekret potępiający zarówno Benedykta XIII, jak i Grzegorza XII.Wybrano nawet innego papieża, Aleksandra V (1406-1410).Ten zaś zasłynął ze swego obżarstwa, spędzając na ucztowaniu niemal połowę dnia.W pałacu urzędowało czterysta służących, wyłącznie kobiet.Szczodrze rozdzielał parafie.Znany był też z tego, że jeździł ulicami Pizy w pełnym papieskim stroju, choć uniżenie – na grzbiecie białego osiołka.Tak więc jakby dwóch papieży było za mało, obecnie ich liczba wzrosła do trzech, a dowcipnisie proponowali nowe wyznanie wiary: „Wierzę w trzy święte Kościoły katolickie”.Wspomniana trojka papieży dokonywała oczywiście wzajemnej ekskomuniki.Każdy z nich miał własny dwór, wyznaczał własnych kardynałów i duchowieństwo, wydawał własne bulle i sprzedawał własne odpusty.Każdy też utrzymywał, że dwaj pozostali są fałszywymi papieżami i wynajmował szpiegów, zabójców i najemników, by szkalować, przekupić, zdradzać i mordować, próbując w ten sposób obalić dwóch pozostałych rywali [ Pobierz całość w formacie PDF ]