Christie Agatha Godzina zero

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To jedyne racjonalne wytłumaczenie sposobu, w jaki jej włosy i puder mogły znalezćsię tam, gdzie się znalazły.Jeszcze jedno.Widział pan tę rękawiczkę, którą przed chwiląpokazywałem? To na pewno jej rękawiczka.To była prawa, a oto lewa! Wyciągnął jąz kieszeni i położył na stole.Była pognieciona i cała w rdzawych plamach.Nevile spytał z lękiem w głosie: Co to za plamy? Krew, panie Strange odparł Battle pewnie. I niech pan zwróci uwagę, że tolewa rękawiczka.Pani Audrey Strange jest leworęczna.Zauważyłem to, kiedy po razpierwszy ją widziałem, kiedy siedziała przy śniadaniu z filiżanką kawy w prawej dłoni,a papierosem w lewej.I taca z przyborami do pisania stoi na jej biurku po lewej stronie.Wszystko do siebie pasuje.Gałka od kraty przed kominkiem w jej pokoju, włosy i puderna tej marynarce.Lady Tresilian otrzymała cios w prawą skroń, łóżko stało tak, że do-stęp do niego był tylko z jednej strony.Z tego wynika, że uderzyć lady Tresilian prawąręką było bardzo niewygodnie, natomiast osobie leworęcznej nie nastręczało to żad-nych trudności.Nevile roześmiał się lekceważąco. Insynuuje pan, że Audrey.Audrey! przygotowałaby wszystko skrupulatnie, żebyz zimną krwią zabić tę starą kobietę, którą znała od lat, i to po to, żeby zagarnąć jej pie-niądze?131Battle zaprzeczył ruchem głowy. Niezupełnie, panie Strange.Przykro mi, ale musi pan zrozumieć, że to wyglądatrochę inaczej.Po pierwsze, zbrodnia została popełniona, żeby wszystkie podejrzeniaskierowane były przeciwko panu.Odkąd pan ją porzucił, Audrey Strange została owład-nięta żądzą zemsty.Zachwiało to jej równowagą umysłową.Chyba nigdy nie miała naj-mocniejszej konstrukcji psychicznej.Może z początku chciała pana zabić.Potem uznała,że to nie wystarczy.Wymyśliła, że zaprowadzi pana na stryczek.Wybrała wieczór, kiedy jak wszyscy słyszeli pokłócił się pan z lady Tresilian.Wzięła pana marynarkę z sy-pialni i założyła ją, idąc do staruszki, tak że zostały na niej ślady krwi.Położyła pańskikij golfowy na podłodze, wiedząc, że są na nim odciski pana palców, rozsmarowała krewi włosy na główce kija.To ona zaszczepiła panu pomysł przyjazdu w tym samym ter-minie co i ona.A przypadek, który pana uratował, był rzeczywiście ostatnią rzeczą, ja-kiej można było oczekiwać: że lady Tresilian zadzwoni na Barrett i ta zobaczy, jak panwychodzi.Nevile ukrył twarz w dłoniach.Powiedział: To nie może być prawda.Nie może być! Audrey nigdy nie żywiła do mnie urazy.To wszystko bzdura.Ona jest najuczciwszą, najbardziej godną zaufania istotą, bez naj-mniejszej złej myśli w sercu.Battle westchnął. Nie mam zamiaru się z panem spierać, panie Strange.Chciałem tylko pana przy-gotować.Teraz poproszę panią Strange, żeby poszła z nami.Mam nakaz.Niech pan le-piej poszuka jej dobrego adwokata. To absurd! Całkowity absurd!�omas Royde włączył się wreszcie.Głos miał spokojny i miły. Przestań powtarzać, że to absurd, Nevile.Wez się w garść.Nie widzisz, że jedyne,co możesz zrobić, aby pomóc Audrey, to przestać udawać błędnego rycerza i spojrzećprawdzie w oczy? Prawdzie? Chodzi ci o. Chodzi mi o prawdę o Audrey i Adrianie Royde zwrócił się do policjantów. Widzi pan, nadkomisarzu, ma pan mylne informacje.Nevile nie porzucił Audrey.To ona od niego odeszła.Porzuciła go dla mojego brata Adriana.Potem Adrian zginąłw wypadku samochodowym.Nevile zachował się wobec Audrey po rycersku.Zgodziłsię wziąć na siebie winę na rozprawie rozwodowej. Nie chciałem, żeby jej imię zostało zszargane mruknął Nevile nadąsany. Niesądziłem, że ktokolwiek o tym wiedział. Adrian pisał do mnie wyjaśnił krótko �omas i ciągnął dalej: Czy nie widzipan, nadkomisarzu, że to obala pańską teorię o motywie zabójstwa?! Audrey nie ma po-wodu nienawidzić Nevile a.Przeciwnie, ma wszelkie powody, żeby być mu wdzięczna.132On nawet próbował zaoferować jej stałe alimenty, ale się nie zgodziła.Oczywiście, kiedypoprosił ją, aby tu przyjechała i poznała Kay, nie miała powodu odmawiać. Widzi pan gorliwie potwierdził Nevile to pozbawia ją motywu.�omas marację.Na kamiennej twarzy Battle a nie pojawił się najlżejszy grymas. Motyw to jedno powiedział a drugie to fakty.Wszystkie fakty wskazują najej winę.Nevile rzekł rozsądnie: Dwa dni temu wszystkie fakty wskazywały na moją winę.Widać było, że Battlestracił nieco pewność siebie. Owszem, to prawda, ale niech pan się zastanowi, panie Strange, w co mi pankaże uwierzyć.Chce pan, żebym uwierzył, że jest ktoś, kto nienawidzi was oboje.Ktoś,kto kiedy zawiódł plan przeciwko panu zostawił drugi ślad, wiodący do AudreyStrange.No więc, czy przychodzi panu ktoś taki do głowy? Ktoś, kto nienawidzi za-równo pana, jak i pańskiej byłej żony?Nevile znowu opuścił głowę [ Pobierz całość w formacie PDF ]