[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie był w stanie zastrzelić zagrożonego Illuyanka.Dlatego ofiaraneurofagów zginęła najpodlejszą śmiercią, jaką mogła zaoferować Pandora.A teraz osłaniający wycelował broń i spalił głowę Illuyanka na węgiel.Standardowe postępowanie. Ugotujcie je".Przynajmniej jaja nigdy się nie wylęgną.Oakes znalazł dość siły, by wyłączyć skaner.Jego ciało trzęsło się tak bardzo, że nie mógł się oderwać odkonsoli.Przecież wykonywał jedynie rutynowe zajęcia, na statku posługiwał się skanerem regularnie.Tenhorror był charakterystyczny dla tego miejsca!Co statek z nami wyprawia?Na powierzchni Pandory nie ma się gdzie ukryć.Nie jest pociechą to, że i tak długo nie przeżyłby w tymświecie.Nie było już odwrotu.Lewis miał rację.Kolonia wymagała stałej uwagi.Ostrożnie należało podejmowaćdecyzje dotyczące przenosin i zleceń dla personelu, przewożenia materiałów i sprzętu do Reduty - nie możnabyło mieć zaufania do kanałów komunikacyjnych pomiędzy statkiem a powierzchnią.Pandora wymagałaszybkiej akcji i reakcji.Lewis nie mógł dzielić uwagi pomiędzy Redutą a Kolonią.Oakes nacisnął kciukiem twardą kulkę w swej szyi.Teraz była bezużyteczna.Powierzchniowainterferencja ograniczała zasięg odbioru, a kiedy przeszkody znikały, a działo się tak chwilami, z rzadkadobiegające sygnały stanowiły dowód na to, że ich sekretne połączenie zostało przerwane.y
ródłem sygnałów musiał być statek.Statek! Wciąż przeszkadzający.Przy pierwszej nadarzającej sięokazji trzeba będzie wyjąć te kulki.Oakes podniósł butelkę stojącą przy łóżku obok konsoli.Ręka wciąż mu drżała z powodu obrazu śmierciIlluyanka.Usiłował nalać sobie szklaneczkę wina, ale rozlał większość na konsolę; lepkie czerwone kałużeprzypominały mu o krwi wypływającej z pustych oczodołów wartownika.z jego nosa.ust.Trzy wytatuowane paski nad spalonym lewym okiem Illuyanka, oznaczające lata służby, utkwiłyOakesowi w pamięci.Niech będzie przeklęte to miejsce!Z
ciskając szklankę obiema dłońmi, Oakes wypił resztkę, która pozostała.Nawet taka kropelka uspokoiłajego żołądek.Przynajmniej nie zwymiotuję.Odstawił pustą szklankę na brzeg konsoli, a wzrokiem omiótł swą odosobnioną kabinę.Nie byławystarczająco duża.Tęsknił za pomieszczeniem, którym się cieszył na statku.Nie było jednak odwrotu - niebyło powrotu do niewolnictwa.Pokonamy Cię, Statku!Brawo!Wszystko na powierzchni przypominało Oakesowi, że to nie jest miejsce dla niego.I jeszcze ten pośpiechmieszkańców Kolonii! Na statku nie znali takiego tempa.Oakes wiedział, że jest zbyt ociężały, że brak mukondycji, by za nimi nadążyć, już nie mówiąc o trosce o własne bezpieczeństwo.Potrzebował stałej ochrony.Jątrzącą raną stała się myśl, że tego Illuyanka brano pod uwagę jako jego osobistego ochroniarza.Illuyankpowinien przeżyć.Nawet ludzie, którzy gdzie indziej przeżyli, tutaj umierają.Powinien wyjść z pokoju, przejść się.gdziekolwiek.Kiedy jednak zmusił się, by wstać od konsoli iodwrócić się, napotkał następny mur.Przyszło mu na myśl, że strata jego wspaniałej kabiny na statku byławiększym ciosem, niż się spodziewał.Reduta była mu potrzebna z powodów fizycznych i psychologicznych,a także jako bezpieczny punkt dowodzenia Ta przeklęta kabina była większa niż jakakolwiek inna na po-wierzchni, ale z czasem jego stanowisko dowodzenia obrosło w wyposażenie holowizyjne i inny ekwipuneknależny Kaapee, i teraz było tu niemal tłoczno.Tu nie ma czym oddychać.Położył dłoń na zaworze włazu, pragnąc znalez
ć odmianę w spacerze po korytarzach, ale kiedy dotknąłchłodnego metalu, uświadomił sobie, że wszystkie drogi prowadzą ku otwartej, nie strzeżonej powierzchniPandory.Właz stanowił jeszcze jedną barierę.Zjem coś.A może by wezwać Legatę pod byle pretekstem? Praktyczna Legata.Z
liczna Legata.Tak bardzo mupomagała.nie podobało mu się jedynie to, co widział w głębi jej oczu.Czy już nadszedł czas, by zapytaćLewisa o zamianę? Oakes nie miał dość siły, by to uczynić.Popełniłem błąd, tak ją traktując.To mógł przyznać jedynie przed sobą.Błędem było wysłanie Legaty do Sali Wrzasku.Zmieniła się.Przypominała mu teraz pracowników agrarium ze statku.A duże wrażenie robiła na nim różnicapomiędzy tymi pracownikami, a pozostałą załogą statku.Pracownicy agrarium byli małomówni i ciąglezajęci - czasami hałasowali pracując, ale sami byli ludz
mi milczącymi.No właśnie.Legata też się stała milcząca - poważna, niemal czcigodna.nie była to ponurość, jakąmożna znalez
ć w vitrolaboratoriach czy wokół zbiorników z aksolotlami, gdzie Lewis produkował swojecuda.chodziło o coś innego.Oakes pomyślał, że agraria były jedyną częścią statku, gdzie czuł się nieswojo.Ta myśl zaniepokoiła go.Teraz Legata sprawia, że czuję się nieswojo.Nie miał już wyboru.Będzie musiał żyć bez względu na konsekwencje.Wyborów dokonuje się napodstawie informacji.On podjął decyzję na podstawie złej informacji.Kto mi udzielił tych złych informacji? Lewis?Jaka odpowiedzialność spoczywa na informacji wiodącej nieuchronnie do określonych wyborów?Jakie to proste pytanie.Zajmował się nim w swoim umyśle, czując, że znalazł ślad czegoś o zasadniczym znaczeniu.Możewłaśnie tu tkwi klucz do prawdziwej natury statku? Klucz gdzieś w przepływie informacji?Informacja-wybór-akcja.To proste, niebywale proste.Od prawdziwego naukowca oczekuje się, by podejrzewał, że zjawiska majązłożoną naturę.Brzytwa Ockhama naprawdę tnie.Jakich wyborów dokonuje statek i na bazie jakich informacji? Czy na przykład przeciwstawi się otwarcieprzeniesieniu Położników na powierzchnię? Jeszcze było za wcześnie na taki krok, ale Oakesa podniecałasama możliwość otwartego sprzeciwu.Pokaż, co potrafisz zdziałać rękami, ty mechaniczny potworze!Statek nie musi używać rąk.Ale czy statek może działać, gdy jest pozbawiony informacji i gdy nie jest ciekawy?Jako inteligentna, zadająca pytania istota, Oakes odczuwał ciągłą potrzebę wyostrzania swej ciekawości,to przydawało się w działaniu.Może nie wszystko szło gładko - na przykład sprawa z Legata - ale musiał iśćdo przodu.skokami, za sprawą przypływów energii, i zrywów.wszystko jedno.Odniesiony sukcesokreślonych posunięć zależał od jego własnej inteligencji oraz dostępnych informacji.Lepsza informacja.Aż zadrżał podniecony.Czy posiadając odpowiednie informacje mógłby zaprojektować test, którydowiódłby ostatecznie, że statek nie jest Bogiem? Skończyłyby się na zawsze pretensje statku!Jakie informacje posiada? Czy statek ma świadomość? Inne założenie oznaczałoby cofanie się - zływybór.Bez względu na wszystko, statek można jedynie postrzegać jako złożoną inteligencję.Naprawdę inteligentna istota rzadko może się poruszać, ale na pewno zrobi krok do przodu, gdy otrzymawiarygodne informacje, które można statystycznie zweryfikować.Sprawdzanie pod względem liczebności czy w długim przedziale czasu?To albo tamto.Jak długo statek testował swoją załogę? W przypadkowym wszechświecie rezultaty tego, co już zaszło,nie zawsze mogą być gwarantem przyszłości.Czy da się przewidzieć jego decyzje?Oakes czuł, że serce wali mu mocno i szybko.Dzięki tej grze czuł, że naprawdę wraca mu życie.Działałana niego jak seks.ale mogła być nawet ważniejsza - najważniejsza gra we wszechświecie.Gdyby dało się przewidzieć posunięcia i wybory statku, można by je przyspieszyć.Miałby wtedy kluczdo szybkiego i łatwego zwycięstwa na Pandorze [ Pobierz całość w formacie PDF ]