[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Traci jeden rzut.Tyle kosztujepodziwianie słoni.Teraz jedziemy z górki, a na dodatek wspaniała droga (sześć szarychpłytek).Można przyspieszyć.Kierowca rzuca kostką i cokolwiek by niewyrzucił, zamienia się na sześć.6 Jeżeli przesuwanie obrazków z pieskami jest niewygodne, należy je zastąpić trady-cyjnymi pionkami.Obrazki z pieskami leżą wówczas przy starcie, a po chodniczku ścigająsię pionki, jako ich przedstawiciele.Można też umieścić obrazek w kulce plasteliny i jestwówczas pionkiem.148 ______________________________________________________Dalej ciemna płytka.Trzeba wymienić koło.Na szczęście jest serwis.Trwa to krótko.Traci się tylko jeden rzut.Tuż przed metą, jeżeli samochód zatrzymał się na ciemnej płytce, pech.Podziwiając słonie, kierowca zgubił mapę.Musi po nią wrócić.Taką drogą,jaką pokazuje strzałka, a potem znowu podąża do mety.Plansza do tej gry może wyglądać tak:3.Po narysowaniu planszy rusza wyścig.Dorosły i dziecko losują ko-lejność startu.Rzucają kolejno kostką i pędzą do mety.Uwaga.I w tej grze można zastąpić samochody - obrazki pionkami.Samochody stoją w boksach startowych, a w ich imieniu ścigają się pionki.Można też użyć do tej i podobnych gier malutkich samochodów - zaba-wek.Obrazki-samochody lub zabawki, figurki zwierząt i osób pełniąw grach - opowiadaniach ważną rolę.Wokół nich koncentruje się dziecięcawyobraźnia.Wyzwalają one pomysłowość i prowokują do wypowiadaniasię na jeden temat.Jest nim opowiadanie.Mam nadzieję, że przedstawione gry-opowiadania pozwolą dorosłymzorientować się w konwencji tych gier.Gdyby pomysłów zabrakło propo-nuję sięgnąć do cytowanej już książki Jak nauczyć dzieci sztuki konstruo-wania gier? Z moich doświadczeń wynika, że układanie gier i rozgrywanieich jest dla dzieci fascynujące.Nie chcą niczego innego, tylko budowaćgry i grać.Z powodów, które przedstawiłam na początku rozdziału, jestto bardzo kształcące.Jeżeli chce się mieć mądre, odporne emocjonalniedziecko, trzeba takie zajęcia prowadzić.____________________________________________________________ 14913.3.Tworzenie wariantów gier i zabawz czynnościami matematycznymiPo ułożeniu serii gier - opowiadań konstruowanie gier jest dla dziecijuż zbyt łatwe, aby nadal było kształcące.Można przejść do następnegoetapu: do układania gier o rozbudowanym wątku matematycznym.Przejście to jednak musi być łagodne.Na początku tego etapu będą gryz otoczką beletrystyczną, ale w każdej następnej grze mniej będzie opowia-dań i zwiększy się zakres czynności matematycznych.Pułapki i premie,które miały dotąd postać przygód, teraz wymagają:- ustalania równoliczności, a także określania, gdzie jest więcej i o ilewięcej, gdzie jest mniej i o ile mniej,- doliczania lub odliczania i coraz sprawniejszego wyznaczania sumyi różnicy,- dostrzegania korzyści, które wynikają ze stosowania własności dzia-łań,- podwajania lub rozdzielania po kilka, a potem także mnożenia,- stosowania schematów graficznych dla pokazania czynności mate-matycznych,- układania po kolei, numerowania i ustalania miejsca wybranej liczbyw szeregu liczbowym.Układanie gier, w których występują takie lub podobne czynności mate-matyczne, sprawia więcej kłopotów.Poprzednio wystarczyło, żeby dorosłyrazem z dzieckiem ułożył trzy, cztery gry, aby potrafiło ono samodzielnietworzyć wiele wariantów gier - opowiadań.Teraz jest inaczej.Rzadko się zdarza, aby dziecko wymyśliło grę o cie-kawym wątku matematycznym.Również dorosłemu przychodzi to z tru-dem.Dlatego w tym rozdziale przedstawię 5 gier i kilka zabaw.Jeżelidorosły chce poznać ich więcej, może zajrzeć do cytowanej już książki Jaknauczyć dzieci sztuki konstruowania gier.Są także inne publikacje pro-pagujące gry matematyczne7.Wróćmy do metodyki.Ucząc dzieci tworzenia wariantów gier z czyn-nościami matematycznymi, trzeba organizować serie zajęć.Każda takaseria obejmuje:1.Konstruowanie nowej gry.Dorosły jest tu wiodący, dziecko mupomaga.2.Rozgrywanie ułożonej gry.W przeciwieństwie do gier - opowiadańmożna ją rozegrać kilkakrotnie na tej samej planszy.7 Podaję wykaz publikacji, w których znajdują się gry i zabawy, z taką jednak uwagiże nie wszystkie biorą pod uwagę możliwości sześciolatków: Kalinowski A.(1987), Zgrychowa I., Bukowski M.(1987), Słysz S.(1984), Ćwirko-Godycki J., Kaczmarczyk J., Makowska J.(1980), Pisarski M.(1992), Wengier Ł.A.(red., 1983).150 ______________________________________________________3.Tworzenie różnych wariantów gry.Dziecko jest tutaj wiodące, boono tworzy inny wariant gry [ Pobierz całość w formacie PDF ]