[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czy jednak onii my znajdziemy dość siły, żeby przeciwstawić się Nieprzyjacielowi, kiedy Sauron z koleizaatakuje nas, zburzywszy wszystko inne na świecie?- Ani mnie, ani tamtym  rzekł Elrond  nie starczy sił.- Jeżeli więc nie możemy przed wrogiem obronić Pierścienia siłą  powiedział Glorfindel pozostają dwa sposoby, których trzeba spróbować: wysłać Pierścień za Morze albo gozniszczyć.- Lecz Gandalf objawił nam, iż żadna ze znanych nam sztuk nie zdoła zniszczyćPierścienia  odparł Elrond  ci zaś, którzy mieszkają za Morzem, nie zgodzą się goprzyjąć.Na szczęście czy na zgubę, Pierścień należy do Z
ródziemia.My, którzy po dziśdzień tu żyjemy, musimy nim rozporządzić.- A więc  rzekł Glorfindel  rzućmy go w odmęt Morza, niech się stanie prawdąSarumanowe kłamstwo.Teraz bowiem jasno rozumiemy, że nawet wówczas, gdySaruman jeszcze uczestniczył w Radzie, noga jego stała już na błędnej ścieżce.Wiedział,że Pierścień nie przepadł na zawsze, ale chciał, abyśmy w to uwierzyli, albowiem jużwtedy zaczął go pożądać dla siebie.Często wszakże prawda ukrywa się pod płaszczemkłamstwa: na dnie Morza Pierścień będzie bezpieczny.- Nie na zawsze  odparł Gandalf. W odmętach wód żyją różne stwory, a zresztą morzai lądy zmieniają swoje granice.Nie jest zaś naszym zadaniem troska o jedno tylko latoani o czas kilku ludzkich pokoleń, ani nawet o naszą erę świata.Powinniśmy dążyć dozażegnania groz
by raz na zawsze, choćby nadzieja zdawała się płonna.- Nie osiągniemy tego celu na szlaku do Morza  powiedział Galdor. Jeżeli powrót doIarwaina uznaliśmy za nazbyt niebezpieczny, jeszcze groz
niejszy byłby teraz bieg kuMorzu.Serce mi szepce, że Sauron, skoro się dowie o ostatnich wydarzeniach, będzie naswypatrywał na zachodnich szlakach.A dowie się wkrótce.Dziewięciu straciło swojerumaki, to prawda, lecz dzięki temu nie zyskamy nic prócz krótkiego wytchnienia, pókijez
dz
cy nie znajdą nowych, jeszcze ściglejszych wierzchowców.Jedynie zachwianapotęga Gondoru stoi dziś między nim a zwycięskim pochodem wzdłuż wybrzeży napółnoc.A jeśli Sauron nadciągnie i osaczy białe wieże oraz przystanie, zamknie się dlaelfów droga ucieczki przed rosnącym cieniem, który zalegnie Z
ródziemie.- Nieprędko wróg wyruszy w ten zwycięski pochód  rzekł Boromir. Gondor sięchwieje, powiadasz.Ale jeszcze trwa, a nawet u schyłku swej potęgi ma jeszcze wielkąsiłę.205- Lecz straże Gondoru już dziś nie zdołały zagrodzić drogi Dziewięciu  odparł Galdor.Nieprzyjaciel może też znalez
ć inne drogi, nie strzeżone przez Gondor.- Zatem  rzekł Erestor  mamy do wyboru tylko dwa sposoby, jak słusznie mówiłGlorfindel: albo ukryć Pierścień na wieki, albo go zniszczyć.Oba wszakże przerastająnasze siły.Któż tę szaradę rozwiąże?- Nikt z tu obecnych  z powagą odparł Elrond. A w każdym razie nikt nie zdołaprzepowiedzieć, co nas czeka, jeśli wybierzemy jeden z tych sposobów.Lecz zdaje mi sięjasne, którą drogą iść powinniśmy.Szlak na zachód jest z pozoru łatwiejszy.Dlategowłaśnie musimy się go wyrzec.Będzie obstawiony.Zbyt wiele razy elfy uciekały tądrogą.Dziś, w tej najcięższej potrzebie, przystoi nam droga najtrudniejsza,nieprzewidziana.W niej nasza nadzieja.jeżeli jeszcze wolno mieć nadzieję.Trzeba iśćprosto w paszczę niebezpieczeństwu: do Mordoru.Trzeba Pierścień cisnąć w Ogień.nowu zapadło milczenie.Nawet pod dachem tego jasnego domu, nawet patrząc wsłoneczną dolinę pełną szumu z
ródlanej wody Frodo czuł w sercu śmiertelneZciemności.Boromir poruszył się i Frodo spojrzał na niego: rycerz kręcił w palcachogromny róg i marszczył czoło.Wreszcie się odezwał:- Nie mogę tego wszystkiego pojąć.Saruman jest zdrajcą, czyż jednak nie miałprzebłysków mądrości? Dlaczego mówimy wciąż o ukryciu albo zniszczeniu Pierścienia?Dlaczego nie powiemy sobie, że Wielki Pierścień wpadł nam w ręce, aby nas wesprzeć wnajwiększej potrzebie? Mając jego potęgę, Wolni Władcy Wolnych mogliby niechybniepokonać Nieprzyjaciela.Myślę, że on tego właśnie najbardziej się lęka.Ludzie zGondoru są waleczni, nigdy się nie poddadzą, lecz przemoc wroga może ich zmiażdżyć.Męstwu trzeba siły i oręża.Niechże Pierścień będzie naszym orężem, jeżeli ma tę moc,którą mu przypisujecie [ Pobierz całość w formacie PDF ]