[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W oparciu m.in.o rzekome meldunki Makowskiego i jego z
ródeł M.Dukaczewskizimą 2005 r.sugerował władzom państwowym wprowadzenie w całym państwienadzwyczajnych środków mających ochronić przed zamachem terrorystycznym.Realizacjajego sugestii oznaczałaby narażenie spokoju społecznego na istotne zagrożenie.304Niewątpliwie jednak najgroz
niejsze skutki płynęły z prób wprowadzenia w błądPrezydenta RP, najwyższych instancji państwowych oraz sojuszników Polski w chwili, gdyna skutek dezinformacji wywiad rozpoczął operację, która miała na celu wyłudzenie odsojuszników wielomilionowej nagrody pod pozorem eliminacji terrorystów.305 Równocześniesojusznicy byli oskarżani przez oficerów wywiadu o złą wolę, a nawet o politycznieinspirowaną niechęć do ujęcia terrorystów, ponieważ wskazywali na fikcyjność informacji.Szczególnie należy podkreślić zawartą m.in.w raporcie z 24.07.2006 r.sugestię wskazująca,że stosowana przez USA polityka siły jest przyczyną niechęci wobec prób ujęcia terrorystów iodrzucania propozycji płynących od Zarządu Wywiadu WSI.306 Wszystkie te argumentystanowiły kamuflaż prawdziwych celów, jakie przyświecały Aleksandrowi Makowskiemu,304Patrz m.in.Sprawa  ZEN.t.I, k.149, t.II, k.5-10, 32-40, 42-59, a zwłaszcza k.75-80, 108-111.Na podstawie tychraportów MON Radosław Sikorski polecił przekazać informację dotyczącą zagrożeń sojusznikom.Wykaz osób orazinstytucji do których skierowano pisma w tej sprawie do paz
dziernika 2005 r., p.k.117, 187, 265, sprawa konsultacji zinnymi służbami, k.216-218, informacja dla MON R.Sikorskiego, k.267-272, dla Ministra Koordynatora ZbigniewaWassermanna, k.273-278, ministra Witolda Marczuka, szefa ABW i szefa AW k.279-288, Komendanta Głównego StrażyGranicznej k.289-293 i nast.Szczególna intensyfikacja informacji bazujących m.in.na doniesieniach Makowskiegonastąpiła zimą 2005 r., po zwycięstwie wyborczym PiS i zaprzysiężeniu Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, p.m.in.Sprawa ZEN.t.III, k.30-42, 51-51-52, 254/55, 283-284, stanowisko wywiadu WSI w związku z negatywną oceną wiarygodnościinformacji, sprawa  ZEN.t.III, k.m.in.272-276).305Sprawa  ZEN.t.IV, k.1-12, 30-34, 56-57, 58-63, 64-66, 68-71, 114-116, a w szczególności informacja dla MON R.Sikorskiego z 26 04 2006 r.i dla Kolegium ds.Służb Specjalnych k.229, i dla wiceministra MON z 11 września, k.236-237i 238-243 a także Sprawa  ZEN.t.IV,k.84-85).306Sprawa  ZEN.t.IV, k.214-216Strona 158 z 374który był prawdziwym autorem całej operacji i który w istocie inspirował działania wywiaduWSI.Nie znamy wszystkich okoliczności i powodów współpracy wywiadu wojskowego zAleksandrem Makowskim.Z pewnością istotne znaczenie mają kwestie podnoszone przezżołnierzy i polityków w oświadczeniach złożonych Komisji Weryfikacyjnej, gdzie wskazalina zaufanie żywione do Makowskiego przez wywiad, a wynikające z jego długoletniej pracyw SB.Z tego okresu pochodziła też znajomość Makowskiego z Markiem Oziembałą, którymiał go poznać podczas pobyt na placówce w Rzymie w latach 80.Oziembała został teżpierwszym oficerem prowadzącym Makowskiego.Jakiś wpływ na decyzję ministra JerzegoSzmajdzińskiego miało zapewne także doświadczenia biznesowe Makowskiego.Szmajdziński zaprzecza by wiedział, jak one wyglądały, lecz trudno w to uwierzyć; dokładnąrelację o związkach finansowych łączących Makowskiego z mieszkańcami  Z przedstawiliKomisji zeznający żołnierze wywiadu WSI.O konflikcie na tle finansowym międzyMakowskim a wywiadem UOP mówił min.Siemiątkowski, a o rozliczeniach ustalanych wkamieniach szlachetnych żołnierze wysłuchiwani w tej sprawie przez Komisję.307 Z relacjitych wyłania się obraz szeroko zakrojonych, w tym także nielegalnych, operacji przy użyciupolskiego aparatu państwowego prowadzonych przez Waldemara Makowskiego,Skowrońskiego oraz ich krajowych i zagranicznych wspólników.Trzecią kwestią, którązapewne brano pod uwagę były stosunki i znajomości Makowskiego wśród częściprzywódców  ZEN.Te bliskie związki potwierdza w swych wyjaśnieniach min [ Pobierz całość w formacie PDF ]