[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.— Setki tysięcy ludzi zginęło dla takiego jak ten łupu — rzekł po chwili bardzo cicho profesor.— Te rubiny nasycone są ludzką krwią…Adaś, niezwykle znużony, nie patrzył na te bogactwa, co były jak stężałe łzy.I panna Wanda zaledwie rzuciła na nie okiem.Dwie młode istoty patrzyły sobie w oczy i nagle zaczęły się uśmiechać ku sobie radośnie.Oczy fiołkowe pełne były blasków.“Fiołki są piękniejsze od wszystkich diamentów świata! — pomyślał Adaś.— A czyste serce czerwieńsze od wszystkich rubinów…”Był to bowiem chłopak mądry i bardzo przenikliwy [ Pobierz całość w formacie PDF ]