Pamietniki.Rudolfa.Hössa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Psy miały krążyć na pewnych odcinkach wokół obozu lubstałych miejsc pracy pomiędzy zaporami z drutu i dawać znać o ewen-tualnym zbliżaniu się więzniów oraz uniemożliwiać przerywanie zapory.I to jednak nie dało wyników.Psy bądz zasypiały w jakimś miejscu,bądz dawały się wprowadzić w błąd przez więzniów.Przy sprzyjającymwietrze przeciwnym pies w ogóle nic nie zauważył lub też jego szcze-kanie nie dochodziło do posterunków podsłuchowych.Zaminowanie terenu było bronią obosieczną.Miny należało dokładnieukładać i precyzyjnie rozmieszczać na planie pola minowego, gdyż poupływie kwartału stawały się bezużyteczne i trzeba je było wymieniać.Części tego terenu musiano z różnych powodów używać i dlatego więz-niowie mogli zauważyć, które miejsca są wolne od min.Globocnik zastosował minowanie wokół miejsc masowej zagłady.Mimo gruntownego zaminowania Sobiboru %7łydzi, znając drogi wolne odmin, potrafili z niego uciec, zabili przy tym prawie wszystkich dozor-ców.111 Wobec inteligencji człowieka bezsilne jest zarówno zwierzę, jaki technika.Nawet podwójnie zabezpieczoną zaporę naładowaną elek-trycznością można w okresie suszy pokonać działając rozważnie, z zimnąkrwią i posługując się najprostszymi środkami.Wielokrotnie udawałysię takie próby.Natomiast żołnierze, którzy od zewnątrz podchodzilizbyt blisko do zapory, musieli nieraz przepłacać tę nieostrożność życiem.Mówiłem już w wielu miejscach o tym, że za swoje główne zadanieuważałem rozbudowę za pomocą wszelkich możliwych środków wszyst-kich zakładów należących do SS w zasięgu obozu koncentracyjnegow Oświęcimiu.Jeżeli w jakimś spokojniejszym okresie zdawało mi się,że widzę już koniec zarządzeń i zaleceń Reichsf�hrera SS oraz zakoń-czenie robót budowlanych, wówczas nagle przychodziły znowu planyi znów coś innego było gwałtownie potrzebne.Ten ciągły pośpiech, to wieczne naglenie przez Reichsf�hrera SS,przez trudności wynikłe wskutek wojny, przez niemal codziennie powsta-jące niedomagania w obozach wynikłe z nieprzerwanego napływu więz-niów sprawiały, że myślałem wyłącznie o swej pracy, że patrzyłemna wszystko tylko z tego punktu widzenia.Będąc sam przynaglany dodziałania, nie dawałem także wytchnienia ogółowi moich podwładnych:SS-manom, cywilnym funkcjonariuszom, zainteresowanym komórkom,firmom i więzniom.Istniało dla mnie już tylko jedno: posuwać sięw pracy jak najszybciej naprzód, aby stworzyć lepsze warunki i mócwykonać otrzymane rozkazy.Reichsf�hrer SS żądał od każdego, aby przy wypełnianiu obowiąz-ków dawał z siebie wszystko aż do samozaparcia się.Każdy człowiekw Niemczech powinien być w całej pełni wykorzystany, abyśmy mogliwygrać wojnę.Zgodnie z wolą Reichsf�hrera SS obozy koncentracyjnezostały włączone w dzieło wzmożenia zbrojeń.Temu zadaniu należałopodporządkować wszystko z całą bezwzględnością.O stanowisku Him-mlera świadczyło wymownie jego świadome przechodzenie do porządkunad stosunkami panującymi w obozie, które stawały się nie do zniesie-nia.Zbrojenia trwały i należało pokonywać wszystkie przeszkody.111W dniu 14.10.1943 r.w obozie zaglady w Sobiborze wybuchło powstanie więzniów.Powstanie było przygotowane przez tajną organizację więzniów, na której czele stał Jeniec,kapitan armii radzieckiej Sasza Pieczerski oraz %7łyd Leon Feldhendler, pochodzący z %7łół-kiewki.Chodziło o około 150 %7łydów radzieckich, polskich i holenderskich.Moment wybuchupowstania został przyspieszony, na skutek wstrzymania transportów %7łydów przeznaczonychna zagładę, co pozwalało przypuszczać, że obóz zostanie w niedługim czasie zlikwidowanywraz z resztą znajdujących się w nim więzniów.Więzniowie zabili kilkunastu SS-manówi kilku nacjonalistów ukraińskich należących do straży obozowej.Kilkunastu więzniomudało się przejść bez szwanku pola minowe otaczające obóz i ukryć się w lasach.Tylkoci ocaleli, reszta została wymordowana.Dnia 2 września 1943 r.miał miejsce podobny buntw Treblince.Patrz G.Reitlinger: Die Endl�sung, s.160-161.Nie wolno mi było pozwolić sobie na żadne uczucia, które by mogłysię temu przeciwstawić.Musiałem być jeszcze bardziej surowy, nieczułyi coraz bardziej bezlitosny wobec niedoli więzniów [ Pobierz całość w formacie PDF ]