[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jest to zdaniem Dennetta argument na istnienie wielu trudnych do rozpoznania sposobów komunikacji i koordynacji zachowań.Bliźnięta, które urodziły się z tak samo wyposażonymi mózgami i doznały w ciągu swego życia mniej więcej tego samego mogą z takich sposobów korzystać.Jaźń tak jak świadomość, choć sprawia wrażenie ciągłości zawiera przerwy i wznowienia.Może też dochodzić do sytuacji, kiedy części jaźni tracą zdolność do komunikacji.Przykładem podanym przez Dennetta jest tutaj przecięcie połączenia pomiędzy półkulami mózgowymi.Spostrzeżenia Dennetta są ciekawe i zarysowują kierunki przyszłych badań.Problemy świadomości i jaźni wciąż pozostają nierozwiązane, choć proponowane przez Dennetta podejście umieszcza je w zakresie ludzkich możliwości poznawczych.Problemem jest tylko stopień komplikacji i interdyscyplinarność zagadnień.Można zastanawiać się nad ich aspektem etycznym, gdyż celem jest tutaj stworzenie sztucznego człowieka.Z drugiej strony badania takie mogą służyć doskonaleniu ludzkich możliwości, kompensowaniu ułomności i kalectwa.Nie trzeba więc zastanawiać się nad ich aktualnością.4.JĘZYK I SZTUCZNA INTELIGENCJA4.1.Język mózgu i język umysłu.Odrzucając ideę teatru kartezjańskiego Dennett musi pokazać jak zdania i wypowiedzi mające określone znaczenie dla podmiotu powstają bez udziału wewnętrznego obserwatora.Wprowadzenie takiego kolejnego podmiotu powoduje, zdaniem Dennetta, problem regresu do nieskończoności.Pokazywanie w jaki sposób można go pominąć rozpoczyna on od uwagi, że wszystkie teorie lingwistyczne skupiają się na odbiorze wypowiedzi językowych, nie mówiąc zbyt wiele o ich wytwarzaniu.Fala dźwiękowa lub wzrokowe doznanie znaków językowych jest tylko materiałem wejściowym, na którym pracują systemy: percepcji i rozumienia.Dennetta interesuje również materiał wyjściowy systemu rozumienia mowy (speech comprehension).Zastanawia się on, czy materiał ten składa się ze zdań języka mentalnego, (w terminologii J.Fodora - Mentalese), obrazów w głowie, pewnych zbiorów struktur głębokich, czy też jakichś niewyobrażalnych rzeczy[75].Przytacza badania duńskiego lingwisty Pima Leveta, który zajmuje się procesem wytwarzania wypowiedzi[76].Levet twierdzi, że mowa nie powstaje w procesie planowania i wypowiadania jednego słowa w danym czasie.System wytwarzania mowy posiada zdolność przewidywania, czego przykładem może być dopasowywanie akcentu do słów, które mają dopiero pojawić się na wyjściu tego systemu oraz częstsze występowanie przejęzyczeń mających formę rzeczywiście funkcjonujących słów od takich, które są tylko do słów podobne i nic nie znaczą.Wprowadzony przez Leveta generator pojęć (conceptualizer), choć z pewnego punktu widzenia może przypominać odrzucaną przez Dennetta jednostkę centralną, stwarza możliwość wyjaśnienia sposobu nadawania słowom znaczenia bez użycia takiej jednostki.Można to pokazać poprzez błędy popełniane przez system, gdyż uwidaczniają one współpracę różnych jego modułów.Generator pojęć podaje niezwerbalizowaną jeszcze wiadomość do modułu nadającego jej określoną formę gramatyczną i fonetyczną.Częstsze występowanie błędów przybierających postać rzeczywiście funkcjonujących słów lub wyrażeń tłumaczone jest wpływem informacji zawartej w tym module.Niezwerbalizowana wiadomość musi docierać tam w formie mentalnego lub mózgowego języka zrozumiałego dla podsystemów generowania pojęć, lecz różnego od języka pojawiającego się na wyjściu systemu.Język myśli (language of thought) zawiera szczegółowe informacje potrzebne dla wytworzenia wypowiedzi w języku naturalnym, takim jak język polski lub angielski.Dennett rozważa możliwość nadania językowi myśli postaci kodu binarnego, który zamieniany jest następnie na cyfry lub litery.Zamiast wprowadzonego przez Leveta generatora pojęć, który jest homunculusem odpowiedzialnym za wiele funkcji i posiadającym odpowiednio wiele informacji, wprowadzić można całe pandemonium złożone z demonów, z których każdy specjalizuje się w spełnianiu jednej, przypisanej mu funkcji.Określony demon odpowiedzialny będzie za zmianę języka myśli w język wypowiedzi, a inny za przypisanie tej wypowiedzi treści [ Pobierz całość w formacie PDF ]